Φοιτητές και ευρύτερο κοινό είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν μια καλογυρισμένη όσο και συγκινητική ταινία - η προβολή έκλεισε με χειροκρότημα - αλλά και τον ίδιο το σκηνοθέτη να μιλά για το φιλμ του, τον Βιζυηνό και τη σχέση των ανθρώπων με την τέχνη, που «δε μπορεί να απουσιάζει από την αναζήτηση του προσώπου της Ελλάδας».

«Ήθελα ο θεατής να συγκινηθεί από την ταινία. Η συγκίνηση είναι μια απελευθερωτική διαδικασία, ένα καθαρτήριο αίσθημα» σημείωσε ο Λάκης Παπαστάθης, ενώ αναφέρθηκε με ιδιαίτερο σεβασμό στον Γεώργιο Βιζυηνό και τα δραματικά γεγονότα της ζωής του. Μίλησε για το πάμφτωχο παιδάκι από τη Βιζύη της Ανατολικής Θράκης - σημερινή Τουρκία - που στάλθηκε στην Κωσταντινούπολη να γίνει ράφτης, αλλά είχε την τύχη να βρεθεί προστατευόμενος του πλούσιου Γεωργίου Ζαρίφη και να κάνει μεγάλες σπουδές στο εξωτερικό. Μετά από πολλά ταξίδια επέστρεψε στην Ελλάδα ως ένας από τους πιο μορφωμένους Έλληνες του 19ου αιώνα, για να καταλήξει ωστόσο γελοιοποιημένος στο Δρομοκαΐτειο της Αθήνας όπου και πέθανε το 1896.

Η ταινία του Λάκη Παπαστάθη, με πρωταγωνιστή τον εξαίρετο Ηλία Λογοθέτη, αναφέρεται στα χρόνια του εγκλεισμού του συγγραφέα στο ψυχιατρείο και στις αναμνήσεις που ο ίδιος είχε από τον αγαπημένο του παππού, ο οποίος του μιλούσε για φανταστικά ταξίδια.
«Το έργο του Βιζυηνού μοιάζει με ψυχολογική συνεδρία. Πάντα έχει μια εξομολόγηση ψυχαναλυτικής τάξεως» παρατήρησε ο Λάκης Παπαστάθης, αναφερόμενος όχι μόνο στο «Μόνον της ζωής του ταξείδιον» αλλά και στον «Μοσκώβ-Σελήμ» και το «Αμάρτημα της μητρός μου». Χαρακτήρισε δε πρωτοποριακό το στοιχείο αυτό στο έργο του, καθώς η πρώτη ψυχαναλυτική συνεδρία, όπως είπε, έγινε αρκετά αργότερα από τα χρόνια που έγραψε τα διηγήματά του. «Ο Βιζυηνός, από ένστικτο, βάζει τους ήρωές του να κάνουν αυτό το πράγμα».

Επισήμανε ότι όσο περνάει ο καιρός, τόσο μεγαλύτερη απήχηση έχει η ταινία του, η οποία «δεν αποθεώνει τη φουστανέλα και το τσαρούχι», αλλά πατάει πάνω «στα σπλάχνα της Ελλάδας». Έκανε παραλληλισμό με τη γενιά του ΄30 που ενημερώνεται για όλα τα θέματα της λογοτεχνικής Ευρώπης και παρατήρησε: «Οι πατεράδες μας δεν είναι ο Δαλιανίδης και ο Σακελλάριος, αλλά η ευρωπαϊκή λογοτεχνία και το ευρωπαϊκό σινεμά».
Και απευθυνόμενος στους φοιτητές που βρίσκονταν στο αμφιθέατρο «Νικόλαος Πολίτης», είπε: «Ελπίζω να εγγραφεί μέσα σας ως αξία η σχέση με την τέχνη… Είναι απελπιστικό να βλέπεις ανθρώπους που έχουν τελειώσει πανεπιστήμια να μη μπορούν να διαβάσουν μια σελίδα Παπαδιαμάντη ή να καταλάβουν ένα ποίημα του Ελύτη, του Σεφέρη, του Καβάφη».

Τον Λάκη Παπαστάθη προλόγισε ο καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας και αναπληρωτής πρύτανης του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Γιώργος Ανδρειωμένος ως εκπρόσωπος του Εργαστηρίου «Νίκος Καρούζος».
Σημειώνεται ότι χορηγός της σειράς εκδηλώσεων «Η λογοτεχνία συναντά τον κινηματογράφο» είναι το Ίδρυμα Γεωργίου και Βικτωρίας Καρέλια.
Μαρία Νίκα