Πρόκειται για χαρακτικά, ζωγραφική και μακέτες σκηνικών, καρπό μελέτης του συγκεκριμένου έργου του Ερρίκου Ίψεν από την Πολυτίμη Μπενάκη, η οποία, μέσα από την ιδιότητά της ως ηθοποιού, ερευνά συναισθητικά το χώρο, τους ήρωες και το κοινό, γράφοντας την εσωτερικότητα του θεάτρου.
Εστιάζει στην ένταση που υπάρχει στα έργα του Ίψεν, ανάμεσα στην ποιητική διάθεση και την κοινωνική φιλοσοφία, καθώς και στην αγάπη του για τη φύση της γυναίκας.
Την απασχολεί ο εγκλωβισμός προσώπων σε ένα σχήμα, μια συνθήκη, ιδιαίτερα της γυναίκας. Η ίδια σχολιάζει: « …η γυναίκα, εγκλωβισμένη στα κοινωνικά πρότυπα, προσπαθεί να χειραφετηθεί. Παγιδευμένη από την εικόνα της και τη δύναμη της γοητείας που ασκεί στους άλλους, είναι καταδικασμένη εκ των προτέρων…». Ερμηνεύει το ναρκισσισμό της θετικά και βρίσκει ομοιότητες μεταξύ του ρόλου της Ηedda Gabler και εκείνου της Μήδειας στη διαπραγή φόνου - είτε άμεσα είτε έμμεσα - ως ανάγκη να υπάρξει ουσιαστικά, ως αναζήτηση μιας εσωτερικής ελευθερίας.
Ερμηνεύοντας το έργο καταλήγει: «…ο αισθητικός νόμος είναι αυτάρκης, έχει κριτή μόνο τον άνθρωπο, είναι μια διάσταση ανάμεσα στο ηθικό αίτημα και στην αισθητική κατάφαση. Να γεννηθείς σημαίνει να υπάρξεις».

Επιμέλεια έκθεσης: Αργυρή Βασιλάκου
Αίθουσα:  Εκθεσιακός χώρος του Μανιατάκειου Ιδρύματος
Ώρες  λειτουργίας: 20:00 - 23:00