Συνειδητή διαστρέβλωση της αλήθειας, διότι η 466/29-10-2009 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου με την οποία εγκρίθηκε η Β2 φάση της μελέτης του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΓΠΣ) δεν ψηφίστηκε από όλες τις παρατάξεις, αλλά εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία (ΥΠΕΡ οι παρόντες σύμβουλοι της πλειοψηφίας, ΚΑΤΑ οι παρόντες σύμβουλοι της δημοτικής παράταξης «ΚΑΛΑΜΑΤΑ ΠΟΛΗ ΖΩΗΣ» και ΛΕΥΚΟ οι παρόντες σύμβουλοι της δημοτικής παράταξης «ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ»). Η δημοτική παράταξη «Ανθρώπινη και Όμορφη Πόλη», της οποίας είχα την τιμή να είμαι επικεφαλής, συμμετείχε σε όλες τις συζητήσεις που έγιναν για το Γ.Π.Σ. στο Δημοτικό Συμβούλιο και κατέθεσε σειρά παρατηρήσεων – προτάσεων που αφορούσαν τις χρήσεις γης, την εκτός σχεδίου δόμηση, το νέο λιμάνι, την περιοχή του Νέδοντα κλπ, οι οποίες δεν έγιναν αποδεκτές από τη δημοτική αρχή και κατά συνέπεια ψήφισε λευκό, αναγνωρίζοντας παράλληλα και τα πολλά θετικά στοιχεία που περιέχει.
Λανθασμένη τακτική, γιατί παρά το γεγονός ότι ο κ. Δήμαρχος γνώριζε ότι είχε δικαίωμα να προβεί σε αναθεώρηση του ΓΠΣ πέντε χρόνια μετά την έγκριση του, επέλεξε την κατάθεση προσφυγής για την ακύρωσή του στο Συμβούλιο Επικρατείας, ρισκάροντας μετά την πάροδο πενταετίας μία απόφαση με δεσμευτικούς όρους. Η επιλογή αυτή μπορεί να εξηγηθεί είτε ως μία προσπάθεια να αντιμετωπισθούν οι πιέσεις των θιγομένων από το ΓΠΣ πολιτών με μία χειροπιαστή κίνηση είτε για άλλους λόγους οι οποίοι είναι δύσκολο να κατανοηθούν.
Η 1242/2016 απόφαση του Ε’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας στο αίτημα του Δήμου να ακυρωθεί το ΓΠΣ διότι δεν τηρήθηκε η διαδικασία της στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης, είναι κόλαφος για τη δημοτική αρχή καθώς αναφέρει ότι: «Ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί προεχόντως ως άνευ εννόμου συμφέροντος προβαλλόμενος, διότι ο αιτών Δήμος, με πρωτοβουλία του οποίου κινήθηκε η διαδικασία εκπονήσεως του προσβαλλόμενου σχεδίου, εγείρει το ζήτημα αυτό το πρώτον με την κρινόμενη αίτηση, παρά το γεγονός ότι θα μπορούσε να το έχει θέσει επικαίρως, διατυπώνοντας δηλαδή επιφυλάξεις ως προς τη νομιμότητα της διαδικασίας εγκρίσεως του σχεδίου με μία από τις διαδοχικές εκδοθείσες πράξεις του δημοτικού συμβουλίου».
Οι περισσότερες διαμαρτυρίες των δημοτών αφορούσαν τις προβλέψεις του ΓΠΣ για τη ζώνη του Ταϋγέτου, τις περιοχές Κάμπου και Μπουρνιά, τις περιαστικές περιοχές, τις ημιορεινές και το περιβαλλοντικό πάρκο του Νέδοντα. Είναι δυνατόν αυτές να αναθεωρηθούν μετά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας; Φοβούμαι πως όχι μετά τις δεσμεύσεις που αυτή επιβάλλει. Ειδικότερα:
Α) Για τη ζώνη του ΤΑΫΓΕΤΟΥ αναφέρει ότι «Οι επίμαχες ρυθμίσεις, με τις οποίες επιβάλλεται απαγόρευση κατασκηνώσεων και εγκαταστάσεων διανυκτέρευσης στην περιοχή προστασίας των ορεινών όγκων και των δασικών περιοχών εισάγονται νομίμως και δεν υπερβαίνουν το αναγκαίο μέτρο, είναι δε απορριπτέα ως αβάσιμα όσα περί του αντιθέτου προβάλλονται. Αβασίμως, περαιτέρω, προβάλλεται ότι με τις εισαχθείσες ρυθμίσεις επέρχεται κατ’ αποτέλεσμα στέρηση της εξουσίας του κανονιστικού νομοθέτη να διαμορφώσει ελευθέρως το περιεχόμενο του σχεδίου διαχείρισης του Ταϋγέτου…».
Β) Για τις περιοχές ΚΑΜΠΟΥ και ΜΠΟΥΡΝΙΑ σημειώνει ότι «από το γεγονός ότι τμήματα μόνον των περιοχών Κάμπου και Μπουρνιά αποτελούν γεωργικώς καλλιεργούμενες εκτάσεις που απολαμβάνουν το καθεστώς αυξημένης προστασίας των αγροτικών γαιών υψηλής παραγωγικότητας, ουδόλως συνάγεται ότι, για τα υπόλοιπα τμήματα της ίδιας περιοχής, η διοίκηση πρέπει να επιτρέψει την οικιστική αξιοποίησή τους κατά τους όρους της εκτός σχεδίου δομήσεως, όπως εσφαλμένως υπολαμβάνει ο αιτών Δήμος, …».
Γ) Για τις ΠΕΡΙΑΣΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ (ΠΠ 1-5) (περιοχές Βέργας, Μαντίνειας, Λεϊκων κλπ.) τονίζει ότι « …εφαρμόζονται οι γενικώς ισχύοντες όροι και περιορισμοί δομήσεως, πλην αυτών που αφορούν τα όρια αρτιότητας και κατατμήσεως που καθορίζοντα αυξημένα. Η ρύθμιση αυτή, κατά το μέρος που συνεπάγεται την εφαρμογή αυστηρότερων από τους γενικώς ισχύοντες όρων δομήσεως, δικαιολογείται μεν από την ανάγκη ανάσχεσης της εκτός σχεδίου οικιστικής ανάπτυξης, διαφύλαξης του χαρακτήρα των περιοχών ως περιαστικών και αποτροπής του κινδύνου μετεξελίξεώς τους σε απλές επεκτάσεις του πολεοδομικού συγκροτήματος της Καλαμάτας.»
Δ) Για τις ΗΜΙΟΡΕΙΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ (Π 1) (ευρύτερη περιοχή Βέργας, Μαντίνειας κλπ.) διαπιστώνει ότι «….οι ρυθμίσεις του προσβαλλόμενου σχεδίου, με τις οποίες στις ημιορεινές περιοχές του αιτούντος Δήμου επιτρέπεται η ανέγερση αγροικιών μεγίστου εμβαδού 80 τ.μ. και λοιπών εγκαταστάσεων για την εξυπηρέτηση γεωκτηνοτροφικών σκοπών και επιβάλλεται κατώτατο όριο αρτιότητας έξι στρεμμάτων, δικαιολογούνται από το χαρακτήρα των ημιορεινών περιοχών ως ζωνών ανάπτυξης αγροτικών και κτηνοτροφικών δραστηριοτήτων και ως περιοχών μετάβασης από το αστικό τοπίο στο υψηλής οικολογικής και αισθητικής αξίας τοπίο του ορεινού όγκου του Ταϋγέτου.» και
Ε) Για το περιβαλλοντικό πάρκο του ΝΕΔΟΝΤΑ αναφέρει ότι «….λόγω του χαρακτήρα της ως περιοχής εξόδου του φαραγγιού του Νέδοντα και εισόδου του ομωνύμου ποταμού στην πόλη της Καλαμάτας, κρίθηκε σκόπιμο να μετατραπεί σε αδόμητη περιαστική ζώνη πρασίνου κα ανάπτυξης ήπιων μορφών αναψυχής… Για το λόγο αυτό η ένταξη στο περιβαλλοντικό πάρκο περιοχών που, κατά τους ισχυρισμούς του αιτούντος, έχουν χαρακτήρα προαστικής ζώνης και αποτελούσαν προ της εισαγωγής του προσβαλλόμενου σχεδίου, περιοχές εν δυνάμει επεκτάσεως του πολεοδομικού συγκροτήματος της Καλαμάτας (Καλλιθέα και Τούρλες) δεν καθιστά παράνομες τις πληττόμενες ρυθμίσεις,….».
Είναι αυτονόητο ότι οι ρυθμίσεις του ΓΠΣ, για τις οποίες αντέδρασαν οι συνδημότες μας και ζήτησαν την τροποποίησή τους, εξοπλίστηκαν πλέον και με τις τεκμηριωμένες σκέψεις – απόψεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και η αλλαγή τους πλέον καθίσταται τρομερά δύσκολη έως ανέφικτη. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που ο κ. Δήμαρχος επιζητά πολιτική !!!! παρέμβαση για να ξεπεραστούν τα προβλήματα.
Εάν σε όσα αναφέρθηκαν προσθέσουμε και τη με αρ. 1243/2016 απόφαση του Ε’ Τμήματος του Συμβουλίου Επικρατείας με την οποία απορρίπτεται η χωροθέτηση Νέου Λιμανιού και για την οποία μετ’ επιτάσεως είχε επιμείνει ο κ. Νίκας παρά τις δικές μας αντιρρήσεις, είναι φανερό ότι αποτελεί ήττα του κ. Δημάρχου ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε το ΓΠΣ.
*Πολιτικός Μηχανικός, τ. Δημοτικός Σύμβουλος
