Δεν ξέρω αν το καταλάβατε αλλά ο Σαμαράς έκανε άτακτη υποχώρηση μπροστά στον Μπαρόζο, ο οποίος είναι και φίλος του κιόλας!
Φανταστείτε να μην τον συμπαθούσε κιόλα τι θα έκανε!
Όμως ας σοβαρευτούμε!
Ο Σαμαράς ως επικεφαλής της τρικομματικής κυβέρνησης είναι κολλημένος στον τοίχο και δύσκολα θα ξεφύγει από κει έτσι όπως είναι τα πράγματα.
Εν ολίγοις έβαλε το κεφάλι του στον ντορβά και τώρα καλά ξεμπερδέματα για τον ίδιο, αλλά κυρίως για μας ως πολίτες που βλέπουμε το έρεβος να μας πλησιάζει ολοένα περισσότερο, ολοένα και πιο απειλητικά.
***
Η Ελλάδα πεθαίνει, επισήμανε με σπαραχτικό τόνο στη φωνή ο αλησμόνητος Θανάσης Βέγγος στην ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «το βλέμμα του Οδυσσέα» το 1995 και σήμερα δεκαεφτά χρόνια αργότερα βιώνουμε τον αργό και βασανιστικό θάνατο μιας χώρας με πολυαίωνη διαδρομή που τώρα συγκρούεται με την αμετροέπεια των ηγητόρων της και χάνει σε βάρος των πολιτών της.
Αλλά αν η Ελλάδα πεθαίνει, όντως, γιατί πρέπει να πεθάνουν και οι Έλληνες μαζί της;
Συγχωρέστε με που αναρωτιέμαι, αλλά δεν μπορώ να μην ρωτήσω:
Γιατί τώρα που η Ελλάδα πεθαίνει, φορτώνουν στους Έλληνες τον προθανάτιο ρόγχο της;
Μήπως μας λένε κατάματα ότι φταίμε εμείς;
Αυτό μας λένε και μας το δείχνουν με τον τρόπο τους που μόνο ευγενικός δεν είναι βέβαια.
Και βέβαια εμείς φταίμε , όχι κυρίως για το θάνατο της Ελλάδας, αλλά γιατί καταφύγαμε για άλλη μια φορά στους άλλους για να μας σώσουν.
Κι έτσι βρεθήκαμε ξανά χαμένοι και αμετανόητα αμετροεπείς όμως.
***
Ο διαμελισμός της Αγροτικής Τράπεζας μόνο έξυπνη κίνηση δεν θεωρείται, ενώ συγχρόνως δημιουργεί κλίμα αβεβαιότητας για τους αγρότες και την επιβίωσή τους.
Μπορεί η Τράπεζα Πειραιώς που την προσεταιρίστηκε να αξιοποιήσει τα περιουσιακά στοιχεία της Αγροτικής για τον σκοπό που είχε δημιουργηθεί η εν λόγω τράπεζα;
Θα δείξει ο καιρός που έρχεται, αλλά μεταξύ μας κανείς δεν το πιστεύει. Βέβαια και η δυσπιστία για την ιδιωτικοποίηση της Αγροτικής απλώνεται σαν ιστός αράχνης προς κάθε κατεύθυνση.
Η τρικομματική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά βρίσκεται ήδη για τα καλά στον αστερισμό των απαιτήσεων που η Τρόικα επιβάλλει κι ας εκλιπαρεί συνεχώς για επιμήκυνση.
***
Που θα πάει η κατάσταση που μας περιβάλλει ουδείς το γνωρίζει παρόλο που κατακλυζόμαστε από λογοίς προφήτες που ο καθένας λέει αβασάνιστα τη δική του καταστροφική προφητεία αδιαφορώντας για τις συνέπειες των λεγομένων του.
***
Γράφοντας συνέχεια για την κρίση, βαρεθήκαμε να ασχολούμαστε μαζί της αλλά προφανώς δεν γίνεται διαφορετικά για όσους θεωρούν ότι πρέπει να ασχολούμαστε συνεχώς με την επικαιρότητα.
Δυστυχώς η επικαιρότητα αδιαφορεί για μας και καλά θα κάνουμε να αδιαφορήσουμε και ‘μεις.
Γίνεται άραγε;
Ίσως όχι, αλλά τι έχουμε να χάσουμε αν προσπαθήσουμε;
Αυτά για σήμερα και τα ξαναλέμε, εκ βαθέων πάντα.