…επειδή το κόμμα-ιδιοκτήτης εισέπραξε από τον καπιταλιστή-αγοραστή κάποια χρήματα.
Δυστυχώς, αυτή είναι η ουσία του ζητήματος που έχει προκύψει με το ξεπούλημα του 902.
«Το ΚΚΕ από πριν την κρίση είχε πει πως θα χτυπηθούν οι μικρές-μεσαίες επιχειρήσεις με αποτέλεσμα κλείσιμο επιχειρήσεων», μας λέει σε άρθρο του τοπικό στέλεχός του για να δικαιολογήσει το εν λόγω ξεπούλημα, ως απότοκο της κρίσης. Μόνο που του διαφεύγει μια σημαντική λεπτομέρεια. Άλλο είναι να κλείνεις την κομματική επιχείρηση που δραστηριοποιείται στο εμπόριο επίπλων και άλλο έναν ραδιοτηλεοπτικό όμιλο σε περίοδο σκληρού ταξικού πολέμου, με τα ΜΜΕ να έχουν αναλάβει να σηκώσουν μεγάλο μέρος αυτής της σύγκρουσης, από την πλευρά των συστημικών δυνάμεων.
Το ΚΚΕ έκλεισε τον 902 μόλις ακριβώς έδειξε τη δύναμή του, έγινε χρήσιμος και αξιοποίησε τη δημόσια συχνότητα. Η απόφαση του Περισσού να αναμεταδώσει ο 902 το πρόγραμμα των κρατικών καναλιών, αμέσως μετά το μαύρο στην ΕΡΤ, ήταν αυτή που ξαναέβαλε το ΚΚΕ στο κάδρο ενός ευρύτατου κοινωνικού κινήματος, που έδωσε ελπίδες κοινής δράσης στην υπόλοιπη αριστερά.
Παράλληλα όμως έδειχνε και τον δρόμο, για να ξεπεραστεί η κρίση του ίδιου του σταθμού. Το ΚΚΕ όφειλε και μπορούσε να ζητήσει ΒΟΗΘΕΙΑ ώστε ο σταθμός να μην καταλήξει στα χέρια κανενός επιτήδειου, κανενός συνεργάτη του Σαμαρά, καμίας μνημονιακής δύναμης, καμίας offshore εταιρείας, κανενός εφοπλιστή, που ξεζουμίζει τους εργαζόμενους, αλλά να περάσει στα χέρια «της εργατικής τάξης» ή εν πάση περιπτώσει να εξυπηρετεί τα συμφέροντά της. Να αποτελέσει νησίδα ελεύθερης και αδέσμευτης ενημέρωσης μέσα στον καπιταλισμό -αυτή τη φορά- και να σηματοδοτήσει ένα γιγαντιαίο κοινωνικό πείραμα.
Το ΚΚΕ μπορούσε και όφειλε να απευθύνει δημόσιο κάλεσμα, η υπόθεση του 902 να γίνει υπόθεση όλης της Αριστεράς, υπόθεση των εργαζόμενων, να δούμε τη μεγαλύτερη πρωτοβουλία πολιτικής και κοινωνικής ενότητας των τελευταίων δεκαετιών. Για να δοκιμάσουμε στην πράξη πώς η κοινωνία («οι εργάτες που μαζεύουν ελιές στη Μεσσηνία, οι ιδιοκτήτες των εμπορικών της Αναγνωσταρά, οι σερβιτόροι της παραλιακής» που με περισσή θρασύτητα ειρωνεύεται το, κατά τ’ άλλα, στέλεχος του ΚΚΕ, που το πιάνει μάλιστα «και μια κρυάδα κι ένα γέλιο στο άκουσμα μιας τέτοιας προοπτικής») βάζουν πλάτη και δημιουργούν δομές αυτοδιαχείρισης, πώς θέλουμε τα ΜΜΕ να λειτουργούν, τι σημαίνει να κοινωνικοποιήσουμε τα Μέσα.
Αυτό όμως προϋποθέτει μια πολιτική απόφαση και στο ΚΚΕ μάλλον έχουν σταματήσει να παίρνουν τέτοιες. Ασχολούνται με μπίζνες και έχουν μετατραπεί στον πυρήνα τους σε καπιταλιστές με την πιο άγρια σχέση που μπορεί να προκύψει με την όποια ιδιοκτησία τους.
Χαρακτηριστική είναι η ανακοίνωση του 902 στην οποία μεταξύ άλλων ερμηνεύει τις αιτίες της κρίσης που οδήγησαν στην πώληση του σταθμού. «Τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα μετά το ξέσπασμα της κρίσης και την πτώση της διαφήμισης κατά 61% σε ό,τι αφορά στον «902». Λειτουργούν μέσα στον καπιταλισμό και υφίστανται τις συνέπειες των νόμων του, άρα και της κρίσης του».
Τι έλεγε ο ιδιοκτήτης της Χαλυβουργίας, της ΒΙΟΜΕ, του Κατσέλη και τόσων άλλων επιχειρήσεων δηλαδή, που το ΚΚΕ κατακεραύνωνε ως βάρβαρα αφεντικά; Τι λένε όλοι οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων που κλείνουν τα τελευταία χρόνια; Την ίδια κρίση δεν επικαλείται η κυβέρνηση όταν μέσω ΤΑΙΠΕΔ ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία;
Ο Περισσός επικαλείται την κρίση όπως ακριβώς ο χειρότερος καπιταλιστής μάνατζερ για να δικαιολογήσει τις δεκάδες απολύσεις και την απώλεια μιας δημόσιας συχνότητας, τη στιγμή μάλιστα που η Αριστερά υποστηρίζει ότι αυτή δεν μεταβιβάζεται, αλλά επιστρέφει στο δημόσιο.
Οι λεπτομέρειες του σχεδίου όμως προκαλούν ανατριχίλα και στους πιο καλοπροαίρετους. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο νέος ιδιοκτήτης έθεσε όρο να του παραδοθεί η Ραδιοτηλεοπτική ΑΕ «καθαρή», δηλαδή χωρίς εργαζομένους. Αυτό σημαίνει πως όλοι οι εργαζόμενοι του 902 (τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού), θα απολυθούν.
Κι επειδή αυτό είναι παράνομο, αφού η εταιρεία θα μεταβιβαστεί εν λειτουργία, η ηγεσία του ΚΚΕ επέλεξε να εφαρμόσει το παρακάτω σχέδιο: οι εργαζόμενοι θα χωριστούν σε δύο ομάδες και θα περάσουν σε δύο κομματικές επιχειρήσεις από τις οποίες και θα απολυθούν χωρίς, όπως τους είπαν, να χάσουν εργασιακά τους δικαιώματα.
Παρόμοια μέτρα, όπου κι αν είχαν ληφθεί μέχρι σήμερα, το ΚΚΕ τα είχε καταδικάσει και ο 902 τα είχε στιγματίσει, ως αγριότητες ενός συστήματος που πρέπει να ανατραπεί. Είναι δυνατόν σήμερα τα ίδια μέτρα και την ίδια αγριότητα να επιβάλει το ΚΚΕ εν ονόματι οποιουδήποτε οικονομικού τιμήματος;
Οι αντοχές και τα όρια με την ηγεσία του ΚΚΕ φαίνεται ότι εξαντλούνται και από τα ίδια τα μέλη του Κόμματος, που καταλαβαίνουν πως οι Κουτσούμπες και οι Αρβανιτάκηδες ακολουθούν την ίδια συνταγή με τους ηγέτες των πρώην σοσιαλιστικών χωρών τη δεκαετία του '90. Ξεπουλούν δημόσια περιουσία - γιατί αυτό είναι ο 902 - σε μεγαλοεπιχειρηματίες για ένα κομμάτι ψωμί, στήνουν νέα τζάκια και δίνουν όπλα στον αντίπαλο. Διότι το να έχεις κανάλι είναι ένα πολύ ισχυρό όπλο και το ΚΚΕ δεν το απεμπολεί απλώς, αλλά το δίνει για να γίνει άλλο ένα μνημονιακό πλυντήριο. Διαλέγει στρατόπεδο.
Το συγκρότημα Αλαφούζου δεν χάνει ευκαιρία να χαιρετίσει τέτοιες "ρεαλιστικές" κινήσεις, το ίδιο και ο ΔΟΛ του κ. Ψυχάρη. Και το επιχείρημα "και το ΚΚΕ τα ίδια κάνει", που μεταφράζεται στην κοινωνία ως "όλοι ίδιοι είσαστε", είναι η καλύτερη άμυνα της άρχουσας τάξης.
Αλλά με αυτά και μ’ αυτά, το δυστύχημα είναι πως ο μόνος που απομονώνεται είναι το ίδιο το ΚΚΕ. Κι αυτό είναι πραγματικά τραγικό σε μία περίοδο ανόδου των δυνάμεων της αριστεράς και επιτακτικής ανάγκης για την ενότητά τους.
Υ.Γ.1: Πρέπει να προβληματιστούν στο τοπικό ΚΚΕ και για ένα άλλο θέμα. Για το ύφος και το ήθος κάποιων στελεχών τους. Εκφράσεις όπως: «κακόμοιροι», «ρε γελοίοι», «να επισκεφτείτε και ένα γιατρό μετά» κ.ά. που εμπεριέχονται στο άρθρο του στελέχους τους δείχνουν, εκτός από πολιτική και ιδεολογική ένδεια, αμοραλισμό. Κρίμα…
Υ.Γ.2: Σε κάποια πράγματα τους πρέπει η σιωπή. Δεν συμμετείχαν που δεν συμμετείχαν στη μεγαλιώδη αντιφασιστική πορεία των 3.000 διαδηλωτών της 20ης Ιουλίου στην Καλαμάτα, βγήκαν - απρόκλητα παρακαλώ - φόρα-παρτίδα να καταγγείλουν τους φορείς της πόλης που τη διοργάνωσαν, κάνοντας το άσπρο-μαύρο. Τώρα πωλούν τον 902 στον ταξικό αντίπαλο και κατακεραυνώνουν με άρθρα τους στον τοπικό τύπο τους υπόλοιπους αριστερούς, που σημειωτέον τουλάχιστον σε τοπικό επίπεδο δεν τους ενόχλησαν. Όπως λέει και ο Καρτερός, παραφράζοντας γνωστό ανέκδοτο, "εμ πωλούν, εμ σκούζουν"! Ως εδώ λοιπόν. Μπροστά μας υπάρχουν οι ενωτικοί μαζικοί αγώνες για τη δημοκρατική ανατροπή της κυβέρνησης της συμφοράς και της κοινωνικής καταστροφής. Με αυτά πρέπει να καταπιαστούμε…
