Από την τοποθέτησή του, φάνηκε καθαρά ότι αποκλείεται το ενδεχόμενο συνεργασίας του ΚΚΕ με τα κόμματα που προσδιορίζονται ως αριστερά, διότι αυτό θα αποτελούσε οπορτουνιστική στροφή που θα ακύρωνε την ταξική αποστολή του κόμματος.
Χαρακτηριστικά, ο κ. Σκολαρίκος αναφέρθηκε στην περίοδο από το 1956 μέχρι το 1968, κατά την οποία σημειώθηκε δεξιά οπορτουνιστική στροφή με τη διάλυση των κομματικών οργανώσεων, την ένταξη των κομματικών μελών στην ΕΔΑ και την εγκατάλειψη του στόχου για την ανατροπή της αστικής τάξης.
Ο επιστημονικός συνεργάτης του Τμήματος Ιστορίας του ΚΚΕ αναφέρθηκε στη δομή του βιβλίου, που χωρίζεται σε τρία μέρη. Το πρώτο αφορά το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα της περιόδου 1949-1968, το δεύτερο επικεντρώνεται στις οικονομικές εξελίξεις της ίδιας περιόδου και το σχέδιο Μάρσαλ, και το τρίτο μέρος παρουσιάζει τη δράση του ΚΚΕ σε όλα τα επίπεδα.
Σε ό,τι αφορά το τρίτο μέρος, σε αυτό γίνεται η αποκατάσταση του μεγάλου αρχηγού του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη, στον οποίο καταλογίζονται και λάθη (όπως η διαγραφή ως πράκτορα του Νίκου Βαβούδη, που επίσης αποκαταστάθηκε), κυρίως όμως, όπως υπογράμμισε ο κ. Σκολαρίκος, αναγνωρίζεται η ανιδιοτέλειά του για τον ταξικό αγώνα και η επαναστατικότητά του, σε μια εποχή που τα κομμουνιστικά κόμματα άλλων χωρών ενσωματώνονταν στα αστικά κοινοβουλευτικά συστήματα.
Στο Δοκίμιο Ιστορίας, γίνεται και η πολιτική αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη, για τον οποίο υπογραμμίστηκε ότι δικαιώθηκε για την επιμονή του να συνεχιστεί ο αγώνας και κατά των Βρετανών ιμπεριαλιστών, μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς. Τόνισε, ωστόσο, ο κ. Σκολαρίκος πως η αστική τάξη σήμερα κατηγορεί τον Νίκο Ζαχαριάδη για τη στάση του έναντι του Άρη Βελουχιώτη, ενώ γνωρίζει ότι ο Άρης ζητούσε να μπει ο ΕΛΑΣ στην Αθήνα και να πάρει τη διοίκηση πριν έρθουν οι Βρετανοί.
Την παρουσίαση του Δοκιμίου Ιστορίας διοργάνωσε η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΚΚΕ, που αφιέρωσε την εκδήλωση στον καπετάνιο του ΕΛΑΣ, Αρίστο Καμαρινό, ο οποίος έφυγε από τη ζωή την προηγούμενη εβδομάδα.
Σταύρος Μαρτίνος