Στα βαθιά λοιπόν στην Ενεδροχώρα της Γουηβερίας και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του. Μόνο για τον εαυτό του όμως, γιατί όλοι έχουμε διαφορετική άποψη και ευτυχώς αυτή η ποικιλία είναι που μας σώζει ακόμα από την οδυνηρή πλήξη.
Κατά τ’ άλλα με ένα τρίτο μνημόνιο στις πλάτες μας παλεύουμε να επιβιώσουμε κι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει.
***
Ασφαλώς και ήταν συμβολικής σημασίας η παρουσία Σαμαρά στο μνημόσυνο του Τάσσου Παπαδόπουλου, εκλιπόντος τέως προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, που αντιτάχθηκε στο Σχέδιο Ανάν να παραδώσει την Κύπρο ως κοινότητα αντί για κράτος που την είχε παραλάβει.
Χρειαζόταν βέβαια τσαμπουκάς εκ μέρους του για να αντιταχθεί στο Σχέδιο που είχε προταθεί για το μέλλον της Κύπρου, αλλά το πρωτοπαλίκαρο του Μακαρίου και νεότερος υπουργός του, ο Τάσσος Παπαδόπουλος, απέδειξε ότι είχε και με το παραπάνω μάλιστα τον απαιτούμενο τσαμπουκά.
Η Κύπρος επί προεδρίας Παπαδόπουλου αντέταξε ηχηρό όχι στο Σχέδιο Ανάν και εν συνεχεία με την ελληνική βοήθεια επί κυβερνήσεων Σημίτη μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σήμερα πάντως βρίσκεται και αυτή εναγκαλισμένη από το Δ.Ν.Τ., αλλά όπως θα έλεγε και ο Κίπλινγκ, αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
***
Ο Ελληνισμός έχει ανάγκη από ηγέτες, διατυμπάνισε από την Κύπρο ο Έλληνας πρωθυπουργός. Πολύ σωστά, αλλά που είναι οι ηγέτες;
Από την άλλη πλευρά βέβαια μην ξεχνάμε την άποψη που λέει πως: Αλίμονο στους λαούς που αναζητούν ηγέτες, σημαίνει πως είναι ανίκανοι να πορευτούν μόνοι τους.
Και βέβαια μην ξεχνάμε την πολύ δημοφιλή και αυτή την εποχή άποψη ότι έχουμε τους ηγέτες που μας αξίζουν.
Έτσι ίσως τελικά εξηγούνται και τα χάλια στα οποία βρισκόμαστε σήμερα ως χώρα.
***
Το φορολογικό που κατατέθηκε στη Βουλή μόνο ευχάριστο και ανώδυνο δεν πρόκειται να είναι κι ας περιλαμβάνει κάποιες ελαφρύνσεις.
Δυστυχώς οι κυβερνώντες δεν έχουν καταλάβει ή δεν θέλουν να καταλάβουν ότι από τη μύγα δεν βγαίνει ξύγκι και προσπαθούν να το καταφέρουν.
Να δούμε τι θα καταφέρουν τελικά με το να δοκιμάζουν συνεχώς τις αντοχές των αποδυναμωμένων.
Μήπως άραγε ξεχνούν ότι η υπομονή και η αντοχή έχουν τα όριά τους;
***
Να σας πω και λίγα λόγια για τα Επιμελητηριακά τεκταινόμενα που δεν είναι τα καλύτερα και δυστυχώς δεν τιμούν καθόλου τον πολύπαθο επιμελητηριακό θεσμό και την επιχειρηματική κοινότητα που αντιπροσωπεύει.
Στη συνεδρίαση της περασμένης Δευτέρας πάντως και παρουσία των Μ.Μ.Ε. τα μέλη του Δ.Σ. στάθηκαν στο ύψος που αντιστοιχεί στο ρόλο τους και συζήτησαν πολιτισμένα, αποδεικνύοντας ότι μπορεί να συνεννοηθούν όταν το θέλουν.
Χρειάζεται όμως να το θέλουν συχνά, γιατί διαφορετικά το μέλλον του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας θα γίνει παρελθόν κι αυτό θα είναι σε βάρος της επιχειρηματικής κοινότητας που ασφαλώς το χρειάζεται.
***
PRELUDE το όνομα του νέου καφέ μπιστρό, που προέκυψε στο χώρο της Δωδώνης, στην κεντρική πλατεία της Καλαμάτας και κάθε Παρασκευή παίζει πιάνο και τραγουδάει ο Στράτος Νικολόπουλος.
Μαζί του στην πρεμιέρα έδωσαν το «παρών» με εξαιρετική επιτυχία ο Ανδρέας Μουτεβελής και η Μαριλένα Κατσιλιέρη.
Στον Ανδρέα Μουτεβελή, τον φίλτατό μου έτσι κι αλλιώς, θα σταθώ, γιατί όποτε ο Ανδρέας αποφασίσει να τραγουδήσει κερδίζει τις εντυπώσεις με την επαγγελματική του επάρκεια, παρά την παθιασμένη του εμμονή στην ιδιότητα του ερασιτέχνη.
Άλλωστε ένας εραστής της τέχνης του τραγουδιού είναι ο Ανδρέας και μάλιστα από τους πολύ καλούς και το απέδειξε και στην πρεμιέρα του φίλου του Στράτου.
Αλλά και ο Στράτος έδωσε τον καλύτερο εαυτό του και δικαιολογημένα όσοι βρέθηκαν στο PRELUDE ενθουσιάστηκαν.
***
«…στο κύμα» έκλεισαν για λίγες μέρες και ειδοποιήθηκαν εγκαίρως φίλοι και γνωστοί για να μη σπεύσουν αυτές τις μέρες.
Τις γιορτινές μέρες πάντως «…στο κύμα» θα 'μάστε πάλι παρόντες, αφού το διάλειμμα θα κρατήσει μόνο για λίγο.
Η Μυλόπετρα που το παράκανε στις διακοπές της, για να ξεκουραστούν οι φίλοι πελάτες της, οσονούπω επαναλειτουργεί ανανεωμένη στο έπακρο και βέβαια χωρίς να χάσει καθόλου το στυλ που την έκανε σημείο αναφοράς.
***
«Όλοι μαζί τώρα» είναι ο τίτλος του βιβλίου που έγραψε ο Γιώργος Κοττανίδης και παρουσιάστηκε στην Καλαμάτα από το βιβλιοπωλείο Παπαχρήστου και τις εκδόσεις Καστανιώτη.
Μίλησαν ο Σταύρος Μπένος και ο Σπύρος Λυκούδης, ενώ συντόνισε ο Μπάμπης Βακαλόπουλος και διάβασε η Γιούλικα Σκαφιδά.
Όλοι μαζί τώρα, είναι και το σύνθημα της αναγκαιότητας που μας αφορά καθοριστικά πλέον.
***
Καθώς έγραφα αυτά τα σχόλια στο καφενείο «σαν άλλοτε», όπου βρισκόμουν και έπινα καφέ, στο Ιστορικό Κέντρο της Καλαμάτας, άκουσα τη χαρακτηριστική φωνή του πρίγκιπα της ροκ Παύλου Σιδηρόπουλου, που πριν αρκετά χρόνια τέτοιες μέρες, στις 6 Δεκεμβρίου 1990 συγκεκριμένα, έφευγε από τη ζωή θύμα των ναρκωτικών.
Ο Σιδηρόπουλος υπήρξε ξεχωριστή περίπτωση και σφράγισε την ελληνική ροκ με την αυθεντικότητά του.
Υγιαίνετε και αισιοδοξείτε φίλτατοι και πριν τις γιορτές τα ξαναλέμε.
