Η διαμαρτυρία έχει ως εξής: “Περιγράφω εξοργισμένη το περιστατικό. Χθες στο πάρκο των σιδηροδρόμων, στο χώρο του πατινάζ, ο θίασος του θεάτρου Σκιών του Κωντίνουνου Δημητρακόπουλου έδωσε παράσταση καραγκιόζη στα παιδιά, καλεσμένος από το  σύλλογο "Παράδεισος". Τέτοια παράσταση παρουσιάζεται κάθε χρόνο, προσφορά στα παιδιά της Καλαμάτας. Ξαφνικά έρχεται η Δημοτική Αστυνομία και τους λέει ότι στην παράσταση να μην βάλετε τη μουσική έναρξης και φινάλε του Καραγκιόζη γιατί απαγορεύεται. Προσπαθούν οι υπεύθυνοι του συλλόγου να επικοινωνήσουν με τη γεν.γραμματέα του Δήμου, την κυρία Νταμάτη, η οποία επιβεβαιώνει ότι πράγματι υπάρχει τέτοια εντολή από το υπουργείο. ΚΑΙ ΕΡΩΤΩ  εγώ η ανόητη που δεν μπορώ να καταλάβω αυτές τις εντολές και  ΕΞΟΡΓΙΖΟΜΑΙ.. 

Τώρα στον κινηματογράφο, που άνοιξαν οι θερινοί με το καλό, θα βλέπουμε βωβές ταινίες χωρίς μουσική;;; Στις Θεατρικές παραστάσεις που άρχισαν κι αυτές να παρουσιάζονται θα απαγορεύεται να ακούγεται  μουσική επένδυση ;;; Στις συναυλίες θα βλέπουμε τα μουσικά όργανα  να κινούνται χωρίς να ακούγεται η μελωδία;;; Στο φεστιβάλ χορού οι χορευτές θα χορεύουν χωρίς μουσική;;;

Επιτέλους, μείναμε κλεισμένοι μέσα μήνες αμέτρητους, φορέσαμε τις μάσκες μας, πειθαρχήσαμε, με το όνειρο επί τέλους να απευλευθερωθούμε από τη μαυρίλα της ζωής μας, κάναμε τα εμβόλιά μας, τί άλλο θέλετε;;; Αφήστε επί τέλους ήσυχο τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ! Αφήστε επί τέλους να ανθίσει, αρκετό αποκλεισμό και καραντίνα έχει δεχθεί και ο Πολιτισμός και οι άνθρωποι του Πολιτισμού. Τα παιδάκια αλληθώρισαν από το πολύ τάμπλετ και την τηλεόραση, αφήστε τα να δουν λίγο καραγκιόζη να τραγουδάει και να χορεύει με τα δημοτικά ιδιαίτερα τραγούδια του. Εσείς του Υπουργείου μάθετε να γράφετε σαφείς εντολές! Εσείς που λαμβάνετε τις εντολές και τις προωθείτε, μάθετε να ερμηνεύετε σωστά τις εντολές του Υπουργείου ακόμα και τις ασαφείς εντολές, λίγη λογική χρειάζεται. Μην μπερδεύετε τις παραλίες και τα beach bar με τους χώρους του πολιτισμού! Αφήστε ήσυχο το θέατρο, τη μουσική, τις συναυλίες, το χορό. 

Τα έχουμε απόλυτη ανάγκη ιδιαίτερα τώρα που έχουμε φάει όλη τη μαυρίλα του κινδύνου από τον ιό, του κινδύνου από τα εμβόλια, του κινδύνου από το θάνατο που παραμονεύει πίσω από κάθε εκπομπή της τηλεόρασης που περιγράφει και  αριθμεί θανάτους, διασωληνωμένους, νοσούντες, βιασμούς, δολοφονίες  και εκτελέσεις. Λίγη ζωή μας έμεινε, αφήστε τη να τη ζήσουμε με λίγο πολιτισμό, ευγένεια, αγάπη και ομορφιά! 

Αφήστε μας επί τέλους ήσυχους! ΕΛΕΟΣ!!!”