Κυριακή, 13 Ιουνίου 2021 10:16

Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: ‘Όχι άλλη… «Ανακύκλωση»!

Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: ‘Όχι άλλη… «Ανακύκλωση»!

Αγαπητέ αρχισυντάκτη,  
                                                  με την ψευδαίσθηση ότι η υπάρχουσα «ανακύκλωση» μπορεί να σώσει το ήδη επιβεβαρυμμένο για τον άνθρωπο περιβάλλον, κάνουμε πλέον ταχύτερα βήματα προς την ανεπίστρεπτη υποβάθμισή του. Όλες οι μορφές διαχείρισης των απορριμμάτων δείχνουν να αποτυγχάνουν παγκοσμίως – δεν εξαιρείται η χώρα ούτε η πόλη μας – και προτάσσονται αλλαγές στις καταναλωτικές μας συνήθειες. Και ενώ τα «μικροπλαστικά» (αόρατα σωματίδια πλαστικού που εντοπίστηκαν πλέον σε όλο τον πλανήτη) εισέρχονται αποδεδειγμένα στην τροφική μας αλυσίδα, κάποια ΜΜΕ – το μεγάλο της ανθρωπότητας «σχολείο» – ίσα που αναφέρθηκαν φέτος στην Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος (5/6). Φαίνεται ότι ο μόνος χώρος που το συζητάει ευρέως και σοβαρά είναι αυτός της Εκπαίδευσης, Γενικής, Περιβαλλοντικής και Αειφορικής. Φτάνει όμως μόνο αυτό; 

Η πόλη μας παρά την δια γυμνού οφθαλμού διαπίστωση του τρόπου απόθεσης απορριμμάτων στους «μπλε κάδους», τους καφέ κάδους, παρά τα δια γυμνού οφθαλμού αντιληπτά ζητήματα με διάφορους κάδους (ελαίων, οργανικών απορριμμάτων, συσκευών, κομποστοποίησης), παρά τα προβλήματα με τα κλαδέματα, τις φωτιές και τις πυρκαγιές, έχει διακριθεί για τις επιδόσεις της στην Ανακύκλωση. Και όχι αδίκως.

Πράγματι ξεχωρίζει η πόλη μας, όσοι έχουν ένα μέτρο σύγκρισης το καταλαβαίνουν αυτό. Καταλαβαίνουμε όμως και πόσο χαμηλό είναι το επίπεδο της χώρας σε θέματα διαχείρισης απορριμμάτων. Τί ωφελεί να είμαστε «οι πρώτοι» σαν τον «μονόφθαλμο» σε μια κοινωνία «τυφλών»;  

Ίσως πρέπει να παραδεχτούμε πως κανείς δεν γνωρίζει επαρκώς τί ακριβώς «ανακυκλώνεται» και που, πώς «διαβάζουμε» τις σημάνσεις ανακύκλωσης των προϊόντων, πώς πρέπει να εναποτεθεί το υλικό στον μπλε κάδο, πώς θα διατηρηθεί ο κάδος σε καλή κατάσταση, πώς γίνεται η επεξεργασία του υλικού των μπλε κάδων ώστε να βοηθήσουμε στην προεργασία. Κανείς δεν γνωρίζει τί γίνεται με υλικά που τελικά απορρίπτονται κατά την επεξεργασία καταλήγοντας μαζί με «πραγματικά σκουπίδια», πώς εξελίσσονται όλα αυτά, μαζί με τα ακραίως επικίνδυνα απόβλητα, που αυξήθηκαν λόγω της πανδημίας (ιατροφαρμακευτικά, «τεστ» κ.λπ.). 

Κανείς δεν τα γνωρίζει όλα αυτά, εκτός, βέβαια, από τους ειδικούς και τους καθ’ ύλη αρμόδιους να ενημερώνουν, να εκπαιδεύουν, να προστατεύουν το κοινό.

Βλέπετε, αγαπητέ αρχισυντάκτη, να έχουν θέση όλα αυτά π.χ. στα ΜΜΕ; Ας αναρωτηθούμε, πόσο χρόνο θα χρειαζόμασταν για μια σωστή ενημέρωση. Χρόνο ίσο με μερικά δελτία ειδήσεων; Μια εκπομπή ριάλιτι; Δύο εκπομπές; Μία μηνιαία ενημέρωση; Ας αναρωτηθούμε, λοιπόν, κατά πόσο η περιβαλλοντική καταστροφή που ζούμε λόγω της άγνοιάς μας είναι αναπόφευκτη ή είναι απόρροια επιλογών μας… 

Είναι μεγάλη ψευδαίσθηση να νομίζει κανείς ότι «θα τη γλιτώσει» επειδή είναι σε θέση ισχύος, έχει πλούτο κ.λπ. οπότε μπορεί να αδιαφορεί με τις επιλογές του για το περιβάλλον. Δεν μας το έδειξε μόνο ο κορωνοϊός. Φαίνεται πλέον πως όλοι, ανεξαιρέτως του κοινωνικού, οικονομικού, πολιτισμικού μας προφίλ, έχουμε την ίδια μοίρα. Αυτή που φέρνει η περιβαλλοντική πορεία της ανθρωπότητας. 

Υπάρχει λύση; Επιτρέψτε μου να προτείνω να έχουμε αισιοδοξία. Σεβόμενη την προτροπή αναγνώστη μας, που καλοπροαίρετα μου επισήμανε τον απόλυτο τρόπο που «κουνάω το δάχτυλο» μιλώντας για τέτοια θέματα και μου προτείνει  να προβάλω λύσεις και θετικές οπτικές των θεμάτων που θίγω, θα το επιχειρήσω ευθύς αμέσως.

Θα αναφερθώ, λοιπόν, με αισιοδοξία σε επιλογές όλο και περισσότερων συμπολιτών μας που δραστηριοποιούνται είτε σε δίκτυα, είτε σε ομάδες, είτε ως «μεμονωμένοι πολίτες» - οι οποίοι διαπιστώνουμε ευχάριστα ότι είναι πολλοί, περισσότεροι από όσους φανταζόμαστε. 

Επιλέγουν, λοιπόν οι συμπολίτες μας την μείωση (reduce), την επαναχρησιμοποίηση (reuse) ακόμη και την άρνηση (refuse) κατανάλωσης υλικών. Επιλέγουν να οργανώνουν κομμάτια της ζωής τους με «μηδενικά απορρίμματα» (zero waste). Επιλέγουν να ενημερώνονται και διαχειρίζονται την ενέργεια που άμεσα ή έμμεσα (δια του «ενεργειακού ‘αποτυπώματος’» - «footprint» ) δαπανάται από τις καταναλωτικές επιλογές τους. Επιλέγουν να ενημερώνουν ευγενικά και να επαυξάνουν τις συνήθειες και τις πρακτικές που δίνουν νόημα και περιεχόμενο στις διαχρονικές ανθρώπινες αξίες που αφορούν στο περιβάλλον και την ποιότητα ζωής.

Σε κάποιες περιπτώσεις τα νέα είναι τόσο ευχάριστα, ώστε υπεύθυνες φωνές ενημέρωσης προσκαλούν ξεκάθαρα σε έναν νέο τρόπο ζωής καλώντας μας «να μην ‘ανακυκλώνουμε’» βάζοντας στις λέξεις εισαγωγικά, αλλά να αγαπάμε πραγματικά και έμπρακτα περιβάλλον στο οποίο ζούμε εμείς και τα παιδιά μας…  

 

Καλό Περιβάλλον

 

Η Παραπαιδαγωγός

 

 

Επιστολή μιας “παραπαιδαγωγού”: Τρεις βίδες όλες κι όλες…
Επιστολή μιας “παραπαιδαγωγού”: Χριστουγεννολούλουδα
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: Ακρωτηριασμένη πόλη…
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: «Άσχετη από Μουσική»
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: «Νεκροταφείο Τραίνων»
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: «Στοπ» για τους ποδηλάτες
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: Το «σχολείο του μέλλοντος»
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: «Σάντα Μπίλης έρχεται»!
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: Μέλλον χωρίς Παρελθόν
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: «Στο διαδίκτυο είμαστε όλοι ενήλικες»
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: «Δημόσια, Δωρεάν (τηλε)Εκπαίδευση»
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: Καταναλώνοντας προϊόντα βιασμού
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: Αξιολογώντας το σχολείο «Κοινωνία»
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: H εφηβική «επανάσταση της υποταγής»
Επιστολές μιας Παραπαιδαγωγού: Μέχρι η υγιής Κοινωνία να γίνει μόδα…
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: Το κόλπο της παραγραφής
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: «όλοι σε φωνάζαν αρχηγό»
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: “Έτσι κάνουν όλοι”
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: Δεκαπέντε μαθητές: «Θα το αντέχαμε;»
20 επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: Απολογισμός: «κολαστήριο τρένων», «λάικ» και άλλα
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: «Αγωγή των Μέσων» vs «Σοσιαλμιντιοκρατία»;
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: «Η κατσίκα του γείτονα» και «του χωριού»
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: «Ποιός χορηγεί ποιόν;»
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: «Του Θεού τα πράγματα»
Επιστολές μας παραπαιδαγωγού: Για να λέμε την «Αλήθεια»…
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: Ο πιο σκληρός θάνατός μας...
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: Ο τοίχος είχε τη δική του ιστορία…
Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: «Θρυμματισμός» ή «αφανισμός»;