Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Καλαμάτας εκδίκασε την υπόθεση  τον Ιούνιο του 2011 και η απόφαση βγήκε το 2012. Ο ιδιώτης δικαιώθηκε εν μέρει, το δικαστήριο αναγνώρισε τον ιδιώτη ως κύριο του ενός εκ των δύο επίμαχων οικοπέδων.
Έφεση κατά της απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου έχουν καταθέσει ο ιδιώτης, που ζητάει να τον αναγνωρίσει το δικαστήριο ως κύριο και του δεύτερου οικοπέδου.
Έφεση όμως έχουν καταθέσει και το Ελληνικό Δημόσιο, που επιμένει ότι και τα δύο ακίνητα ανήκουν στη δική του κυριότητα, όπως και ο Δήμος Καλαμάτας, που υποστηρίζει το ίδιο.
Σημειώνεται ότι με την πρωτόδικη απόφαση ο ιδιώτης έχει αναγνωριστεί ως κύριος οικοπέδου 1.153,44 τετραγωνικών μέτρων, στην οδό Σαλαμίνος και Χρυσοστόμου Σμύρνης, ενώ αντίθετα δεν του αναγνωρίστηκε η κυριότητα γειτονικού οικοπέδου, στη Σαλαμίνος και Καμβύση, με εμβαδόν 770 τετραγωνικά μέτρα.
Με την πρωτόδικη απόφαση ο πρώην δήμαρχος Καλαμάτας, Σταύρος Μπένος, αθωώθηκε, το ίδιο και ο εργολάβος της μαρίνας, Παναγιώτης Τσονάκας. Μάλιστα ο ιδιώτης καταδικάστηκε να επιβαρυνθεί εκείνος με τα δικαστικά έξοδα. Σημειώνεται ότι και ο πρώην δήμαρχος υποστηρίζει τη θέση ότι τα δύο ακίνητα ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο.
Σύμφωνα με το Ελληνικό Δημόσιο, τα δύο επίμαχα οικόπεδα εκποιήθηκαν από το υπουργείο Οικονομικών το 1955. Όμως αυτά εξακολουθούν να ανήκουν στην κυριότητα του, διότι οι διαδικασίες δεν φαίνεται να έχουν γίνει νομότυπα, ώστε οι σχετικές μεταγραφές στα βιβλία του Δήμου να είναι έγκυρες.
Στ.Μ.