…συμμετοχής του στη δημοσιογραφική αποστολή στο Στρασβούργο, την περασμένη εβδομάδα, για τη συνεδρίαση της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ επιμένει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση φτιάχτηκε για να υπηρετεί συμφέροντα που είναι απέναντι στους εργαζόμενους και ότι, ιδίως σήμερα, την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, στρατηγική επιλογή της Ένωσης είναι η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης για την αύξηση των κερδών των μονοπωλίων.
Ωστόσο ο Γιώργος Τούσσας σημειώνει ότι η αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη δεν θα σημάνει καλύτερες ημέρες για τους Έλληνες εργαζόμενους, εφόσον ο λαός δεν αποκτήσει, με τον αγώνα του, την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής.
Μας μίλησε ακόμη για το διακύβευμα των ευρωεκλογών του Μάη του 2014, για τη θέση που θα μπορούσε να έχει η Μεσσηνία στην Ευρώπη, για τη συμμετοχή του ΚΚΕ στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρότι το κόμμα ζητάει τη διάλυσή της…
-Χαρακτηρίζει το ΚΚΕ την Ευρωπαϊκή Ένωση λυκοσυμμαχία του κεφαλαίου. Οι λαοί όλα αυτά τα χρόνια δεν είχαν κανένα όφελος από την Ε.Ε.;
Οι λαοί σήμερα διαθέτουν όλες τις αποδείξεις ότι η ΕΕ δεν δημιουργήθηκε για τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά ενάντια σε αυτά. Η ΕΟΚ/ΕΕ αποτέλεσε την ανάγκη των αστικών τάξεων των κρατών που την συγκροτούν για την μεγέθυνση των μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στην Ευρώπη, για την κατάκτηση καλύτερων θέσεων στον ανελέητο παγκόσμιο ανταγωνισμό, για τη διανομή και ανακατανομή αγορών ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, που σήμερα γίνεται εντονότερος από ποτέ με την εμφάνιση στη διεθνή σκηνή και νέων δυναμικά ανερχόμενων καπιταλιστικών κρατών. Οι ανταγωνισμοί όμως και στο εσωτερικό της ΕΕ υπήρξαν πάντοτε συστατικό στοιχείο της ύπαρξής της, εξαιτίας των ιδιαίτερων συμφερόντων ανάμεσα στις αστικές τάξεις και της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης των χωρών μελών της. Η καπιταλιστική κρίση έχει οξύνει στο έπακρο αυτές τις αντιθέσεις, με επίκεντρο ποια καπιταλιστικά κράτη και ποιοι μονοπωλιακοί όμιλοι θα ενισχυθούν σε βάρος των άλλων, από την αναπόφευκτη καταστροφή κεφαλαίων. Στο μόνο πράγμα που ομονοούν οι αστικές κυβερνήσεις της ΕΕ είναι η άγρια επίθεση ενάντια στα δικαιώματα των εργαζομένων. Η εμφάνιση και το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης στην ΕΕ και την ευρωζώνη ενίσχυσε όλα τα αντιδραστικά χαρακτηριστικά της ΕΕ. Η καπιταλιστική κρίση αξιοποιείται από το κεφάλαιο, την ΕΕ και τις αστικές κυβερνήσεις για την προώθηση άγριων αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων σε όλα τα κράτη μέλη, ανεξάρτητα από το ύψος των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους τους. Στρατηγική επιδίωξη τους είναι η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, σε όλες τις παραμέτρους της, στο κατώτερο όριο, για να συνεχιστεί απρόσκοπτα η κερδοφορία των μονοπωλίων.
Ο σχεδιασμός των μέτρων αυτών χρονολογείται απ’ τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, η κρίση όμως αποτέλεσε την ευκαιρία για την πιο επιθετική και ολοκληρωμένη επιβολή τους σε βάρος της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Οι εργαζόμενοι πλήρωσαν και πληρώνουν βαρύ τίμημα για την κερδοφορία των μονοπωλίων, και στην περίοδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης και στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης. Τα βάσανα και οι θυσίες τους δεν έχουν τελειωμό: παλιότερα για να μπούμε στην ΟΝΕ, έπειτα να βγούμε από την επιτήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας, σήμερα για να πληρωθούν τα χρέη της πλουτοκρατίας, αύριο για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της καπιταλιστικής οικονομίας, δηλαδή τα κέρδη των επιχειρήσεων. Τάση που θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια με τη στρατηγική της ΕΕ "Ευρώπη 2020".
Τα ψέματα των κομμάτων του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου για την λαϊκή ευημερία που δήθεν θα έφερνε η ΕΕ, χρεοκόπησαν στη λαϊκή συνείδηση. Που είναι τώρα τα "χρυσά κουτάλια" που έταζαν στους εργαζόμενους η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ; Η μεγάλη αγορά των 400 εκατομμυρίων καταναλωτών που υπόσχονταν, έγινε ουρά των 25,6 εκατομμυρίων ανέργων, με 5,5 εκατομμύρια ανέργους να είναι κάτω από 25 χρονών και ακόμη 7,5 εκατομμύρια νέων που είναι έξω από κάθε εκπαίδευση και χωρίς δουλειά. Που είναι η "Ευρώπη των λαών", με την οποία αποκοίμιζε τις λαϊκές συνειδήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ; Η Ελλάδα από εξαγωγική χώρα αγροτικών προϊόντων πριν την ένταξη στην ΕΟΚ/ΕΕ μετατράπηκε σε χώρα καθαρά εισαγωγική. Η παραγωγή σε βαμβάκι, βιομηχανική ντομάτα, σταφίδα, χοιρινό κρέας, γάλα και άλλες δυναμικές καλλιέργειες στη χώρα μας μειώθηκε δραματικά, σύμφωνα με τις επιταγές της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) της ΕΕ, ενώ άλλες όπως ο καπνός και τα σακχαρότευτλα ουσιαστικά εξαφανίστηκαν. Τώρα το μόνο που μπορούν να επιστρατεύσουν είναι ο φόβος, οι απειλές και οι εκβιασμοί, ότι "έξω από την ΕΕ θα χρεοκοπήσουμε", "θα πεινάσουμε". Τα λαϊκά νοικοκυριά όμως έχουν έτσι κι αλλιώς χρεοκοπήσει. Η φτώχεια και η εξαθλίωση χτυπάνε την πόρτα κάθε λαϊκής οικογένειας.
Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τη θέση του ΚΚΕ ότι η ΕΕ είναι λυκοσυμμαχία, ιμπεριαλιστική διακρατική ένωση του κεφαλαίου.
-Το ΚΚΕ ζητάει την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την καταγγέλλει ως μηχανισμό του καπιταλισμού. Ωστόσο το ΚΚΕ συμμετέχει στις ευρωεκλογές και στα όργανα στα οποία εκλέγεται. Μέσα από αυτή τη συμμετοχή τι επιδιώκει να επιτύχει;
Το ΚΚΕ συμμετέχει στις εκλογές για το ευρωκοινοβούλιο, όπως και για το εθνικό κοινοβούλιο, αναπτύσσει την ιδεολογικοπολιτική διαπάλη με τα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα, προβάλλοντας στον εργαζόμενο λαό την επιστημονικά τεκμηριωμένη στρατηγική του, που συμπυκνώνεται στο κεντρικό σύνθημα του πρόσφατου 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ: «ΛΑΪΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Ο ΛΑΟΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ»
Το ΚΚΕ αξιοποιεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπως και το εθνικό κοινοβούλιο, για να αποκαλύπτει την αντιδραστική στρατηγική και τις αντιλαϊκές πολιτικές της ΕΕ και των κομμάτων της. Να ενημερώνει το λαό για τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς. Χρησιμοποιεί το βήμα του Ευρωκοινοβουλίου για να προβάλλει τις θέσεις και τους αγώνες του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Η δράση των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ αποσκοπεί να κρατάει τον λαό ενημερωμένο, να αποκαλύπτει την αλήθεια, να προβάλλει τις εργατικές - λαϊκές διεκδικήσεις και αιτήματα. Δεν έχει καμία σχέση με την δράση των ευρωβουλευτών των κομμάτων που "πίνουν νερό" στο όνομα της ΕΕ και συστηματικά αποκρύπτουν τις εξελίξεις σε βάρος των λαών ή εξωραΐζουν, δικαιολογούν και υπερασπίζουν την ΕΕ, συμμετέχουν ενεργά στην προώθηση κάθε ευρωενωσιακού αντιλαϊκού μέτρου και νόμου.
-Υποστηρίζουν μερικοί ότι την Ευρωπαϊκή Ένωση εξουσιάζουν οι ηγέτες των ισχυρότερων κρατών και ότι τα αντιπροσωπευτικά θεσμικά σώματα είναι αδύναμα να διαμορφώσουν και επιβάλουν πολιτικές. Υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας στη λειτουργία της Ένωσης;
Εξαπατούν χυδαία τους εργαζόμενους, όσοι τους λένε ότι το πρόβλημα της ΕΕ είναι δήθεν το "έλλειμμα δημοκρατίας" και τους τάζουν ότι «μπορεί ο λύκος να γίνει αρνί». Όσοι περιορίζουν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της ΕΕ σε δημοκρατικές "δυσλειτουργίες", ανεξάρτητα από προθέσεις, συσκοτίζουν τον πραγματικό αντιδραστικό χαρακτήρα και τη φύση της και σπέρνουν σκόπιμα συγχύσεις. Βεβαίως και η λειτουργία της ΕΕ είναι βαθιά πολιτικά αντιδραστική. Αυτό όμως δεν οφείλεται στην αδυναμία των αντιπροσωπευτικών σωμάτων ή στην κυριαρχία κάποιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής ηγετών ή κομμάτων. Η ΕΕ δημιουργήθηκε και υπάρχει ως διακρατική ένωση του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Σχεδιάστηκε και λειτουργεί ώστε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων, να διασφαλίζει την οικονομική κυριαρχία τους και να θωρακίζει την πολιτική εξουσία τους. Επομένως, δεν μπορεί να λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο. Το αντίθετο θα σήμαινε την διάλυση της ΕΕ, αφού θα ήταν αδύνατο να παίξει τον ρόλο για τον οποίο υπάρχει. Η συζήτηση για "δημοκρατικό έλλειμμα" της ΕΕ, που προβάλλεται κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ, καλλιεργεί την ουτοπική αντίληψη, ότι η ΕΕ μπορεί να μεταβάλλει τον αντιδραστικό ρόλο της και να γίνει φιλολαϊκή, αν αποκτήσει πιο δημοκρατική λειτουργία ή αν ενισχυθούν οι αρμοδιότητες του ευρωκοινοβουλίου. Η πραγματικότητα όμως τους διαψεύδει πανηγυρικά. Με τη «Συνθήκη της Λισσαβόνας», το ευρωκοινοβούλιο απόκτησε αρμοδιότητες συναπόφασης με το Συμβούλιο στα περισσότερα θέματα. Τι όφελος είχαν οι εργαζόμενοι; Η ΕΕ έγινε πιο αντιδραστική. Η νομοθεσία και τα μέτρα της πιο αντιλαϊκά και άγρια. Το Ευρωκοινοβούλιο όχι μόνο τα στήριξε, αλλά και υπερθεμάτισε, για δραματικές περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, κ.α. Εκεί κυριαρχεί ο "μεγάλος συνασπισμός" των πολιτικών δυνάμεων του κεφαλαίου, μεταξύ του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, με τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Φιλελεύθερους, ΝΔ – ΠΑΣΟΚ - ΔΡΑΣΗ - ΛΑΟΣ. Στην γραμμή του ευρωμονόδρομου συντάσσονται οι Πράσινοι και τα κόμματα του "Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς" (ΚΕΑ), στο οποίο συμμετέχει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Με την καταθλιπτική της πλειοψηφία, η συμμαχία αυτή υπερψηφίζει κάθε αντιλαϊκό νόμο και πολλές φορές παίρνει ακόμη πιο αντιδραστικές θέσεις από τα άλλα όργανα της ΕΕ (Επιτροπή και Συμβούλιο). Δεν υπάρχει αντιλαϊκό νομοθέτημα που να μην έχει υπερψηφίσει το ευρωκοινοβούλιο. Στον πόλεμο της Λιβύης π.χ. λειτούργησε σαν προπομπός της ιμπεριαλιστικής επέμβασης ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, απαιτώντας Ζώνη απαγόρευσης πτήσεων. Το ίδιο κάνει σήμερα και με την επέμβαση των ιμπεριαλιστών στη Συρία.
-Αν η Ελλάδα δεν ήταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σήμερα σε τι κατάσταση πιστεύετε θα βρισκόταν, καλύτερη ή ακόμη χειρότερη;
Η Ελλάδα πρώτα απ' όλα είναι μία χώρα με καπιταλιστικό σύστημα. Κυριαρχία των μονοπωλίων στην οικονομία και στην εξουσία. Αυτό είναι το στοιχείο που καθορίζει τις εξελίξεις και τη θέση των εκμεταλλευόμενων τάξεων της κοινωνίας, της εργατικής τάξης, των μικρών αγροτών, των αυτοαπασχολουμένων. Η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ/ΕΕ αποτέλεσε στρατηγική επιλογή της άρχουσας τάξης για να υπηρετήσει τα συμφέροντά της, να θωρακίσει την εξουσία της απέναντι στο λαό. Η ένταξη στην ΕΟΚ/ΕΕ και μετέπειτα στην ΟΝΕ βάθυνε τις ανισομετρίες, διευρύνθηκε η απόσταση της Ελλάδας από τις ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες της ευρωζώνης. Ως αποτέλεσμα της ένταξης στην ΕΕ και την ΟΝΕ, την τελευταία δεκαετία καταγράφεται απώλεια της καπιταλιστικής ανταγωνιστικής θέσης της, μεγάλη συρρίκνωση της παραγωγής, κυρίως στη μεταποίηση και τις κατασκευές και στην αγροτική παραγωγή. Σήμερα, η Ελλάδα συμπεριλαμβάνεται στους πιο αδύναμους κρίκους σε περίπτωση ανασύνθεσής της ευρωζώνης. Οι πραγματικές αιτίες της θέσης της Ελλάδας βρίσκονται στις πολύμορφες συνέπειες της ανισόμετρης ανάπτυξης ως αποτέλεσμα και της πορείας ενσωμάτωσης στην ΕΕ και την ευρωζώνη και γενικότερα στο διεθνές καπιταλιστικό σύστημα. Η οικονομική καπιταλιστική κρίση επιδείνωσε ακόμα περισσότερο αυτήν την πραγματικότητα. Συνεπώς, η ένταξη της Ελλάδας όξυνε ακόμη περισσότερο τα προβλήματα του εργαζόμενου λαού. Η πραγματική αιτία των προβλημάτων βρίσκεται στο καπιταλιστικό σύστημα, στη μονοπωλιακή κυριαρχία. Γι’ αυτό και η έξοδος της Ελλάδας από την ΕΕ ή από την ευρωζώνη, όπως προβάλλουν πολιτικά κόμματα ή συνιστώσες τους, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Αλαβάνος κ.α., με άθικτη την κυριαρχία των μονοπωλίων στην οικονομία και με την εξουσία στα χέρια τους, δεν είναι από μονή της ικανή να ανακουφίσει και πολύ περισσότερο να εξαλείψει τα βάσανα και την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Αναδεικνύεται η αναγκαιότητα και επικαιρότητα της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ, που βάζει στην πραγματική διάσταση το πρόβλημα ως σύνολο.
-Ποιο είναι το διακύβευμα των ευρωεκλογών του 2014;
Ο λαός να δώσει ένα ηχηρό μήνυμα καταδίκης και απόρριψης όχι μόνο των αντιλαϊκών μέτρων και πολιτικών της ΕΕ και της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αλλά του ευρωενωσιακού οικοδομήματος στο σύνολό του.
Να αποδυναμώσει την ΕΕ, τα κόμματα του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ, που εξωραΐζουν τη λυκοσυμμαχία, σπέρνουν αυταπάτες για το ρόλο και το χαρακτήρα της, προβάλλουν διάφορα μείγματα καπιταλιστικής διαχείρισης για να κρατήσουν το λαό, δεμένο χειροπόδαρα στα δεσμά της ΕΕ και των μονοπωλίων. Να δοθεί ισχυρό πολιτικό πλήγμα στη φασιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής.
Ο εργαζόμενος λαός να συμπορευτεί με το ΚΚΕ, την πάλη του ταξικού εργατικού κινήματος στους τόπους δουλειάς και στις λαϊκές γειτονιές, να περάσει στην αντεπίθεση. Να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την οικοδόμηση μιας πανίσχυρης Λαϊκής Συμμαχίας που με την ενδυνάμωση της αντιμονοπωλιακής αντικαπιταλιστικής πάλης της, μπορεί να ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων, να κατακτήσει την Εργατική Λαϊκή Εξουσία, που έχοντας στα χέρια της τη Λαϊκή Οικονομία, θα βάλει τα θεμέλια για τη λαϊκή ευημερία.
-Εάν επαληθευτούν οι δημοσκοπήσεις, η Χρυσή Αυγή θα συγκεντρώσει πολύ υψηλό ποσοστό στις ευρωεκλογές. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την αντιμετώπιση της Ελλάδας από τα άλλα κράτη-μέλη;
Η Χρυσή Αυγή είναι φασιστικό - ναζιστικό μόρφωμα. Η Χρυσή Αυγή "πλασάρεται" σαν "αντισυστημική" για να κρύψει ότι στηρίζει με κάθε μέσο τον καπιταλισμό, την καπιταλιστική ιδιοκτησία. Εχθρεύεται βαθιά την εργατική τάξη και τους αγώνες της. Δεν είναι απλά γέννημα - θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά το οπλισμένο χέρι του ενάντια στο ταξικό εργατικό και το λαϊκό κίνημα, τα τάγματα εφόδου ενάντια στο λαό. Η Χρυσή Αυγή, όλος ο φασιστικός συρφετός έχει την αμέριστη στήριξη των μηχανισμών του αστικού κράτους, με τους οποίους συνδέεται πολύμορφα όπως και με εφοπλιστές, βιομηχάνους, τραπεζίτες. Το αστικό πολιτικό σύστημα, όσο κι αν υποκριτικά δηλώνει την απέχθειά του, έχει ανάγκη τα φασιστικά μορφώματα, για να τα χρησιμοποιήσει ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, όταν τεθεί σε αμφισβήτηση η κυριαρχία του. Γι’ αυτό και οι δήθεν ανησυχίες σε επίπεδο ΕΕ για την άνοδο φασιστικών μορφωμάτων είναι υποκριτικές. Η πολιτική της τα γεννάει, τα συντηρεί και τα ενισχύει, για να τα κρατάει σαν εφεδρεία για πολλαπλές χρήσεις, ανάλογα με την εξέλιξη της ταξικής πάλης.
-Μια μεγάλη προσδοκία, όταν μπήκε η χώρα στην Ε.Ε., ήταν να αποκτήσει η Ελλάδα τις υποδομές που έχουν οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Δρόμους, λιμάνια, εγκαταστάσεις διαχείρισης των απορριμμάτων κ.λπ. Γιατί η προσδοκία αυτή δεν εκπληρώθηκε, στο βαθμό τουλάχιστον που προσδοκούσαν οι πολίτες;
Έργα έγιναν και υποδομές δημιουργήθηκαν. Τι έργα όμως και ποιες υποδομές. Εκείνα που βοηθούν την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, είτε άμεσα με τα κέρδη από την κατασκευή τους, είτε έμμεσα με υποδομές που διευκολύνουν την δράση τους (διασυνοριακές συνδέσεις για την γρήγορη μεταφορά εμπορευμάτων κ.λ.π.). Ακριβώς αυτή είναι η λειτουργία και η αποστολή της ΕΕ, που κινείται με μοναδικό κριτήριο τι ωφελεί τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Ούτε ένα ευρώ δεν διατέθηκε από τα πολυδιαφημισμένα ευρωενωσιακά κονδύλια για έργα που ικανοποιούν λαϊκές ανάγκες. Περιφερειακούς δρόμους, σιδηροδρομικές συνδέσεις, κατασκευή εργατικών κατοικιών, σχολείων, έργα αντιπλημμυρικής προστασίας και αντισεισμικής θωράκισης. Όλα αυτά δεν είναι έργα επιλέξιμα από την ΕΕ, ακριβώς γιατί δεν είναι έργα που αποφέρουν κέρδη στις επιχειρήσεις. Αυτό αποτελεί μια ακόμη χειροπιαστή απόδειξη ποιου τα συμφέροντα υπηρετεί η ΕΕ, αλλά και οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου στη χώρα μας, η σημερινή και οι προηγούμενες.
-Η Μεσσηνία είναι μια τουριστικά αναπτυσσόμενη περιοχή, με αγροτικό τομέα που μπορεί να προσφέρει ποιοτικά παραδοσιακά προϊόντα, αλλά θα μπορούσε να είναι και πύλη της Ευρώπης στη Μεσόγειο και την Αφρική. Τι ρόλο θα μπορούσε να έχει η Μεσσηνία στην Ευρώπη;
Η Μεσσηνία, όπως και η χώρα μας συνολικά, θα μπορούσε να έχει σημαντικό ρόλο στην Ευρώπη, όχι όμως στην Ευρώπη που στενάζει κάτω από τα δεσμά της ΕΕ. Αλλά σε μια άλλη Ευρώπη, της φιλίας, της συνεργασίας των λαών, των ισότιμων και αμοιβαία επωφελών σχέσεων μεταξύ των κρατών. Μια τέτοια Ευρώπη όμως δεν μπορεί να οικοδομηθεί, χωρίς την προηγούμενη διάλυση της ΕΕ, της διακρατικής αυτής συμμαχίας των μονοπωλίων. Απαραίτητη προϋπόθεση γι αυτό είναι να περάσουν στα χέρια του λαού τα κλειδιά της οικονομίας και της εξουσίας.
Η Μεσσηνία, όπως ολόκληρη η χώρα μας, διαθέτει πλούσιους πλουτοπαραγωγικούς πόρους, έχει φυσικά και γεωγραφικά πλεονεκτήματα. Παρά την καταστροφική καπιταλιστική ανάπτυξη, διαθέτει αξιόλογη βιομηχανική υποδομή, κυρίως έμπειρο εργατικό δυναμικό. Η αγροτική της παραγωγή έχει τη δυνατότητα να καλύψει με αυτάρκεια τις διατροφικές ανάγκες με φτηνά και καλής ποιότητας τρόφιμα. Η γεωγραφική της θέση, με την ανάπτυξη των κατάλληλων μεταφορικών υποδομών, μπορεί να της δώσει συγκριτικό πλεονέκτημα στο λαϊκό τουρισμό, γενικότερα στις εμπορικές – οικονομικές της σχέσεις με τις χώρες της ευρύτερης περιοχής της Ν.Α. Μεσογείου, σε ισότιμη και αμοιβαία επωφελή βάση. Αυτές οι τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες, που σήμερα μένουν αναξιοποίητες γιατί δεν εξυπηρετούν την κερδοφορία του κεφαλαίου, στα χέρια της Λαϊκής Εξουσίας μπορούν να γίνουν μοχλός μεγάλης ανάπτυξης με επίκεντρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Γι’ αυτό χρειάζεται η κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής που με τον επιστημονικό σχεδιασμό από τη Λαϊκή Εξουσία, κάτω από εργατικό – λαϊκό έλεγχο μπορεί να βάλει τη Λαϊκή Οικονομία στην τροχιά της εξυπηρέτησης των λαϊκών αναγκών.
Αναδεικνύεται πόσο αναγκαία και επείγουσα για το λαό είναι η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ.
-Τι εμπειρίες πήρατε και τι έργο αφήνετε από τη θητεία σας ως ευρωβουλευτή; Θα θέλατε μια νέα θητεία στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο;
Όπως γνωρίζετε, τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ που το εκπροσωπούν στο ευρωπαϊκό και το εθνικό κοινοβούλιο και άλλες αιρετές θέσεις των κρατικών θεσμών, ορίζονται από το Κόμμα, σύμφωνα με τις διαδικασίες του καταστατικού του. Οι θέσεις αυτές είναι στη διάθεση του Κόμματος. Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, όπως και στο εθνικό, προβάλλει και εκφράζει τις θέσεις του ΚΚΕ, δίνει τη μάχη υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων και μέσα από αυτούς τους αστικούς θεσμούς.
Στο διάστημα που πέρασε, η ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ προσπάθησε να ενημερώνει τους εργαζόμενους για τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς των οργάνων της ΕΕ και των κυβερνήσεων των κρατών μελών. Να αποκαλύπτει την ταξική ουσία των ευρωενωσιακών μέτρων και νόμων, τη φύση και το χαρακτήρα της ΕΕ. Πρόβαλε τις θέσεις του ΚΚΕ και του ταξικού εργατικού – λαϊκού κινήματος, τις διεκδικήσεις, τα αιτήματα, τους αγώνες των εργαζομένων. Αντιπαρατέθηκε πολιτικά και ιδεολογικά με τα κόμματα του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου, τους μηχανισμούς χειραγώγησης και προπαγάνδας της ΕΕ και της συγκυβέρνησης. Συνολικά, με τη δράση της, προσπάθησε να συμβάλει στους αγώνες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, στη λαϊκή αντίσταση απέναντι στην αντιλαϊκή βαρβαρότητα ΕΕ και συγκυβέρνησης. Αυτή την εμπειρία κρατάμε και θα προσπαθήσουμε να την μεταφέρουμε στους εργαζόμενους, στο Κόμμα μας, για την αποτελεσματικότερη δράση του στην ανάπτυξη των αγώνων, την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την οικοδόμηση της Λαϊκής Συμμαχίας, για την κατάκτηση της Εργατικής Λαϊκής Εξουσίας.
Συνέντευξη στον Σταύρο Μαρτίνο
