…κομματικές διαδικασίες και ανακοινώθηκαν σήμερα από τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.
Η επιλογή του Παναγιώτη Κουφαλάκου υπακούει στις αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, για την προώθηση της λαϊκής συμμαχίας και δείχνει την προσπάθεια του κόμματος για άνοιγμα με σκοπό τη φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση και όχι μια άλλη διαχείριση της κρίσης.
Όσο για τον Νίκο Διασάκο, επικεφαλής σήμερα της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Δήμο Καλαμάτας, στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μάη θα είναι υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας, με υποψήφιο περιφερειάρχη Πελοποννήσου και πάλι τον Νίκο Γόντικα.
Ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, σήμερα σε ομιλία του σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας για την διπλή εκλογική μάχη του Μάη, τόνισε μεταξύ άλλων: «Απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ. Η πρότασή μας αφορά και το σήμερα και το αύριο. Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, η συμπόρευση μαζί του και στις ευρωεκλογές και στις περιφέρειες και στους δήμους θα δυναμώσει τη φωνή των εργαζομένων, θα γίνει ικανό να αποκαλύπτει από καλύτερες θέσεις τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς τους, να αποτρέπουμε αντιλαϊκά μέτρα, να προωθούμε την κοινωνική Λαϊκή Συμμαχία, που θα ανοίξει το δρόμο για συνολικότερες αλλαγές και ανατροπές στο επίπεδο της εξουσίας.
Μπορούμε να δυναμώσουμε τη λαϊκή οργάνωση, την αλληλεγγύη, τη συμμετοχή του λαού και της νεολαίας στην πάλη, με αισιοδοξία, με μαχητικότητα, με πίστη ότι ο λαός μπορεί να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων προς όφελός του και όχι θεατής στα διάφορα αντιλαϊκά σενάρια αναπαλαίωσης του πολιτικού σκηνικού, εναλλαγής κυβερνήσεων "εντός των τειχών και των δεσμών" που το μόνο "νέο" που φέρνουν είναι νέες αυταπάτες, νέες απογοητεύσεις, νέα χαμένα χρόνια.
Δεν είναι προς το συμφέρον του λαού μας το δίλημμα για το ποια τμήματα του κεφαλαίου, ποιοι κλάδοι θα ενισχυθούν περισσότερο, το τραπεζικό ή το βιομηχανικό κεφάλαιο, άλλα τμήματα του κεφαλαίου.
Για το ποια συνταγή είναι καταλληλότερη για να φέρει την καπιταλιστική ανάκαμψη, τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Γιατί αυτοί οι στόχοι, είτε επιτευχθούν με τη σημερινή συγκυβέρνηση είτε με μία άλλη κυβέρνηση π.χ. του ΣΥΡΙΖΑ με τις συνιστώσες του, απαιτούν μόνιμα βάρη για το λαό, μνημόνια διαρκείας, τα οποία ήδη έχουν αποφασιστεί από την ΕΕ για τα επόμενα χρόνια και από όλες τις κεντροδεξιές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις.
Δεν είναι προς το συμφέρον του λαού να επιλέξει τον ένα ή τον άλλο που πάνω στα ερείπια των δικαιωμάτων και της ζωής του λαού υπόσχονται κάποια ψίχουλα για την ακραία φτώχεια μόνο και μόνο για να ξεγελάσουν και να δώσουν φιλί ζωής σε ένα δρόμο ανάπτυξης που τα επόμενα χρόνια, με κρίση ή ανάκαμψη, θα πολλαπλασιάσει τους φτωχούς και τους πάμφτωχους.
Πάρτε για παράδειγμα το οξυμένο πρόβλημα της ανεργίας. Τι προτείνει η κυβέρνηση;
Πεντάμηνα προγράμματα απασχόλησης, κακοπληρωμένα, για να καλύψουν όμως μόνιμες ανάγκες στους δήμους και αλλού, τα οποία απλά ανακυκλώνουν το πρόβλημα, ενώ θα έπρεπε να καλύπτονται από μόνιμες και σταθερές θέσεις εργασίας για όλους. Δεν επιτρέπουν μάλιστα σε έναν εργαζόμενο να ξαναπάρει μέρος στο ίδιο πρόγραμμα. Δηλαδή άντε το πολύ 5 μήνες δουλειά κακοπληρωμένη και μετά κλωτσιά απόλυσης.
Τι άλλο προτείνει; "Ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης", που πίσω από τους εύηχους τίτλους κρύβεται η πιο προκλητική στήριξη μεγαλοεπιχειρηματιών με ζεστό χρήμα και κυρίως με δυνατότητες να αντικαθιστούν το υπάρχον προσωπικό με άλλο ακόμη πιο φτηνό και ευέλικτο, όπως το λένε τώρα.
Με αυτές τις λεγόμενες ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης τάσσεται και ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ οι αιρετοί του ΣΥΡΙΖΑ σε δήμους έχουν πρωτοστατήσει και έχουν στηρίξει όλα τα προηγούμενα χρόνια τα διάφορα προγράμματα ομηρίας, που οδηγούν σε μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας, της υποαπασχόλησης, των ελαστικών σχέσεων εργασίας, σε αύξηση της εκμετάλλευσης, για να κερδίζουν οι λίγοι επιχειρηματίες και να την πληρώνουν οι πολλοί, οι νέοι της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.
Η λύση όμως βρίσκεται στην πρόταση του ΚΚΕ για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με κεντρικό σχεδιασμό στην παραγωγή, στις κοινωνικές υπηρεσίες, στην Εκπαίδευση, στην Υγεία, στη βάση της κοινωνικής ιδιοκτησίας.
Μπορούμε να δυναμώσουμε την αντίσταση του λαού.
Η πρότασή μας για την όσο δυνατόν μεγαλύτερη ισχυροποίηση του ΚΚΕ αντιμετωπίζει ρεαλιστικά τα προβλήματα του λαού μας, απαντά με αισιοδοξία, χωρίς ηττοπάθεια, στην ίδια τη δυναμική που μπορεί να αποκτήσει η ταξική πάλη, η λαϊκή πάλη.
Σήμερα η πρόταση του ΚΚΕ είναι ο μόνος δρόμος για να ισχυροποιηθεί και να γίνει ικανή η λαϊκή κοινωνική πλειοψηφία και συμμαχία να διεκδικήσει και να κατακτήσει θέσεις, δικαιώματα, ώστε ο λαός να γίνει ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων, να γίνει πράξη ο στίχος του ποιητή "εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία".
Η ανάγκη μιας ισχυρής εργατικής λαϊκής αντιπολίτευσης σήμερα προβάλλει μέσα από την πραγματικότητα που βιώνει ο λαός μας, στην καθημερινότητά του, έχει ολοκληρωμένο και δυναμικό περιεχόμενο.
Η ρεαλιστική πρόταση του ΚΚΕ πατάει στη σημερινή αναγκαιότητα το εργατικό λαϊκό κίνημα, η συμμαχία της εργατικής τάξης με τα άλλα λαϊκά στρώματα να εκφράσουν την καθαρή αντίθεσή τους, το διαχωρισμό τους από τα συμφέροντα των μονοπωλίων, του κεφαλαίου, της ΕΕ, άρα και να είναι απέναντι, να αντιπολιτεύονται καθημερινά τις συγκεκριμένες πολιτικές που υποστηρίζουν τα διάφορα κόμματα, είτε είναι με τη λύση του ΔΝΤ, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε με την ΕΚΤ και την Κομισιόν, όπως η σημερινή συγκυβέρνηση.
Αν δεν έχει τέτοια κατεύθυνση σήμερα στην πάλη του ο λαός, ασκώντας αντιπολίτευση στην πραγματική εξουσία και σε αυτούς που κυβερνάνε, τότε δεν πρόκειται ούτε στη Δευτέρα Παρουσία, στον αιώνα τον άπαντα, να μπορέσει έστω να αποτρέψει μέτρα, να ανατρέψει αντιλαϊκά μέτρα, αντιλαϊκές κυβερνήσεις, να γίνει εξουσία.
Το ΚΚΕ, αλλά και συνολικά η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα δεν έχουμε σαν όνειρό μας, σαν στόχο απλά και μόνο να παίζουμε ένα αντιπολιτευτικό ρόλο εντός των τειχών του Κοινοβουλίου ή του Ευρωκοινοβουλίου, στα Περιφερειακά και Δημοτικά Συμβούλια της χώρας, όπως κάποιοι πιθανώς νομίζουν. Κυρίως έχουμε στόχο να συγκεντρώσουμε δυνάμεις, λαϊκές δυνάμεις, να τις ενώσουμε στην πάλη για την ανατροπή, ενάντια στα μονοπώλια, τον καπιταλισμό και τις ενώσεις τους, που εξαθλιώνουν τους λαούς, να ανοίξουμε το δρόμο για να έρθει πραγματικά ο λαός στην εξουσία.
Γι’ αυτό ακριβώς και το ΚΚΕ σήμερα, έτσι όπως είναι τα πράγματα, δε δέχεται να γίνει μέρος, τμήμα αυτής της πολιτικής εξουσίας, συμμετέχοντας σε μια κυβέρνηση- όργανο της εξουσίας που εκμεταλλεύεται το λαό, με όποιους κι αν έχει διαχειριστές: Σοβαρούς αστούς πολιτικούς ή σαλτιμπάγκους και λαμόγια, απίθανους τύπους, που τη μια μιλάνε ριζοσπαστικά, χαϊδεύοντας λαϊκά αυτιά και την άλλη συναγελάζονται και δίνουν όρκους πίστης σε φαρμακοβιομήχανους, πετρελαιάδες, τμήματα του εφοπλιστικού κεφαλαίου στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, αλλά και σε υπερατλαντικούς συνομιλητές, όπως καλά καταλάβαμε όλοι από το Τέξας των ΗΠΑ».
