Του Δημήτρη Σταθόπουλου* 

Είναι πάντα χαμογελαστός. Ευγενικός και ταυτόχρονα διεισδυτικός, καταφέρνει να σε κερδίζει με την πρώτη επίσκεψη. Συναντήσαμε τον κ. Νίκο Σκιαδά στο ζαχαροπλαστείο του, στην οδό Υπαπαντής, στην Άνω Πλατεία της Καλαμάτας, όπως λεγόταν παλιά, για να δούμε από κοντά πού φτιάχνεται το φημισμένο γαλακτομπούρεκο Σκιαδά, που ταξιδεύει σε ολόκληρο τον κόσμο… 

Τραγανό φύλλο και μία πλούσια βουτυράτη, αλλά συνάμα ανάλαφρη κρέμα και σιρόπι, «τόσο όσο», για να σε γλυκάνει χωρίς να σε λιγώσει. Δεν είναι τυχαίο που είναι τόσο διάσημο! «Παλιά, όταν έστελναν δέματα στα παιδιά τους, είτε στην Αθήνα, είτε στο εξωτερικό, υπήρχε πάντα κι ένα γαλακτομπούρεκο από τον Σκιαδά», θα μας πει ένας ντόπιος που συναντήσαμε κοντά στο μαγαζί.
«Από μικρό παιδί είμαι μέσα στο ζαχαροπλαστείο. Μετά το σχολείο, έτρεχα να έρθω εδώ. Δίπλα στον πατέρα μου έμαθα όλα τα μυστικά» θα μας πει ο κ. Νίκος, που συνεχίζει να φτιάχνει το γλυκό με την ίδια ακριβώς συνταγή, την παραδοσιακή, όπως τότε. «Αν μπορείς να το φτιάξεις καλύτερο, κάντο! Αλλά μην το χαλάσεις» του είχε πει ο πατέρας του και ακολούθησε αυτή τη συμβουλή, τηρώντας ταυτόχρονα, ευλαβικά, την οδηγία να είναι ο ίδιος πάνω από το γλυκό στην εκτέλεση της συνταγής, γιατί αλλιώς πολύ εύκολα μπορεί να γίνει η διαφοροποίηση.  

Αναμνήσεις άλλης εποχής
Το ζαχαροπλαστείο άνοιξε το 1910 και πολύ γρήγορα κατάφερε να το κάνει σημείο αναφοράς για την πόλη. Το 1949 είχε επισκεφθεί την πόλη η τότε βασιλική οικογένεια. Ζήτησαν από τον Παντελή Σκιαδά, τον πατέρα του σημερινού ιδιοκτήτη, να ετοιμάσει γαλακτομπούρεκο για όλους τους επισκέπτες, αλλά και για τα πληρώματα των πλοίων που τους συνόδευαν. «Η εποχή τότε ήταν δύσκολη. Δεν μπορούσες να βρεις όσα υλικά ήθελες και μάλιστα σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Πρότεινα στον πατέρα μου να χρησιμοποιήσουμε κουτιά γάλακτος και όχι φρέσκο, όπως κάναμε. Δεν θέλω να θυμάμαι την αντίδρασή του… Με έστειλε από γειτονιά σε γειτονιά να μαζέψω γάλα και τελικά, καταφέραμε να φτιάξουμε το γαλακτομπούρεκο όπως έπρεπε… Το 1962 ανακαινίσαμε το μαγαζί. Ήταν μεγάλο μου σφάλμα, που δεν κράτησα τα τραπεζάκια με τα λευκά μάρμαρα και τα βιενέζικα πόδια», συνεχίζει τις αναμνήσεις και την αυτοκριτική του ο κύριος Νίκος.
Ένα μικρό τραπεζάκι με δύο καρέκλες στο κέντρο του μαγαζιού, αν θες να δοκιμάσεις στα γρήγορα ένα κομμάτι ζεστό γαλακτομπούρεκο, που μόλις βγήκε από το φούρνο. Εκτός από το γλυκό-βεντέτα του, βλέπω στις βιτρίνες τους ολόφρεσκους μπακλαβάδες, τα κανταΐφια, τις Κοπεγχάγες. «Τα πάντα φτιάχνονται εδώ. Αλλά το γαλακτομπούρεκο δεν σταματάει ποτέ. Φτιάχνουμε όλη μέρα, για να είναι ζεστό για τον πελάτη».
Άγρυπνος φρουρός, η σύζυγός του, κυρία Μαρία, κρατάει το ταμείο του μαγαζιού. «Απ' όταν παντρευτήκαμε, πριν από 45 χρόνια, είμαστε κάθε μέρα εδώ. Δεν έχουμε κλείσει ποτέ και όταν χρειάστηκε να ταξιδέψουμε, αυτό έγινε με πολύ μεγάλη πίεση. Έχω συνηθίσει εδώ. Δεν θέλω να φύγω… Δεν παίζω και μπιρίμπα!». Παρών και ο γιος της οικογένειας, ο Ηλίας Σκιαδάς, που προς το παρόν ζει στην Αθήνα, αλλά σκέφτεται πολύ σοβαρά να αναλάβει το μαγαζί, πάντα υπό το άγρυπνο βλέμμα του πατέρα του, ο οποίος, βέβαια, έχει φροντίσει να του μάθει τη «συνταγή». 

Ζαχαροπλαστείο Σκιαδάς, Υπαπαντής 8 Καλαμάτα, Τηλ.: 2721022081

*Αναδημοσίευση από το Αθηνόραμα Umami.gr, 3/3/2015