Στην πρώτη αποτίμηση, στην οποία έχει προβεί η Κεντρική Επιτροπή, σημειώνεται μεταξύ άλλων: «Το ΚΚΕ πέρασε από συμπληγάδες των δυνάμεων του συστήματος και των αναχωμάτων, ενωμένων μεταξύ τους, παρά τις διαφορές τους, με την προσήλωση της ενσωμάτωσης της χώρας στην ΕΕ, άρα με κριτήριο την πάση θυσία συμμόρφωση του λαού στις ταξικές της επιλογές, στο όνομα του ευρώ. Πήραν τη μορφή από την μια μεριά της τυφλής αγανάκτησης και από την άλλη των αυταπατών ότι μπορεί μια κυβέρνηση των ονομαζόμενων αντιμνημονιακών δυνάμεων να δώσει λύση και ανακούφιση σε πιεστικά προβλήματα. Το μεγαλύτερο μέρος των δυσαρεστημένων και οργισμένων εργαζομένων και ανέργων υπέκυψε στην ανυπομονησία και την πίεση της χίμαιρας του άμεσου θετικού αποτελέσματος, της λύσης «εδώ και τώρα», χωρίς να έχει αποκτήσει την απαιτούμενη άμεση πείρα από τη συμμετοχή στην οργάνωση και διεξαγωγή των αγώνων. Υπέκυψε στη γενικευμένη προπαγάνδα ότι δεν μπορεί να γίνει ριζική αλλαγή ή ότι αυτή θα γίνει στη «δευτέρα παρουσία», ένα προσφιλές και επικίνδυνο για το λαό σύνθημα εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ εκτιμάει τα εκλογικά αποτελέσματα και τις τάσεις με κριτήριο τις αντικειμενικές εξελίξεις, δεν ετεροκαθορίζεται από την εκλογική δύναμη ή την εκλογική πτώση των άλλων πολιτικών κομμάτων.
Και με τα σημερινά αριθμητικά δεδομένα και τις αλλαγές στη διάταξη των πολιτικών δυνάμεων που σημειώνεται, ανεξάρτητα των τελικών εκτιμήσεων που θα διαμορφωθούν μέσα από τη συλλογική κομματική διαδικασία, η ΚΕ εκτιμά ότι για μια ακόμη φορά επαληθεύεται η θέση του κόμματος ότι η πρόοδος και όξυνση της ταξικής πάλης καθορίζει την πολιτική επιρροή του ΚΚΕ, την εκλογική του επίδοση. Επιβεβαιώνεται επίσης η δημόσια εκτίμηση του ΚΚΕ με το αρχικό ξέσπασμα της κρίσης, ότι σε συνθήκες οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης που αυξάνει η σχετική και απόλυτη εξαθλίωση του λαού συνυπάρχουν και οι δύο εκδοχές: Και το κίνημα να τραβήξει μπροστά, αλλά και να υποχωρήσει προσωρινά. Ότι τα πιο εξαθλιωμένα τμήματα της εργατικής τάξης, οι άνεργοι και μισοάνεργοι, τμήματα των μικροαστικών στρωμάτων που έχασαν απότομα το εισόδημά τους, δέχονται την επιρροή και τις τάσεις που αναπτύσσουν δυσαρεστημένα μικροαστικά στρώματα που αντέχουν ακόμα οικονομικά αλλά δε θέλουν να τα χάσουν όλα, τα οποία προς το παρόν είναι εχθρικά προς τη ριζική αλλαγή πιστεύοντας στη διαρκή επιβίωσή τους. Το ΚΚΕ θεωρεί ότι η δεύτερη εκδοχή, δηλαδή της υποχώρησης, δεν έχει κριθεί ακόμα. Υπάρχουν δυνατότητες στο επόμενο διάστημα η ταξική πάλη να οξυνθεί και το κίνημα να κατακτήσει νέα δύναμη για να υπάρξει ελπίδα και θετική προοπτική».