Εσύ αγρότη μου λαέ,
που ‘χεις περάσει τόσα.
Που την ζωή σου αρπάζουνε,
για μια χούφτα γρόσια.
Και ’συ λαός, χύμα λαός,
μαζί με τον εργάτη.
Ο κόσμος τούμπα για να ’ρθει,
βάλτε μαζί την πλάτη.
Γιατί η ζωή μας φτιάχτηκε,
στα μέτρα των ολίγων.
Να κλέβουν να ποδοπατούν,
τον κόπο των κολίγων.
Οι μπουρζουάδες κόβονται,
να μην οργανωθούμε.
Γιατί καλά το ξέρουνε,
αυτοί πως θα χαθούνε.
Του αγρότη Παναγιώτη Λάππα
