Δευτέρα, 14 Σεπτεμβρίου 2020 23:58

Μεγάλη η απώλεια εισοδήματος λόγω των γερασμένων συκιών, έχει πέσει η απόδοση τουλάχιστον 50%

Ο διευθυντής και ο πρόεδρος της ΣΥΚΙΚΗΣ, Γιώργος Αγγελόπουλος και Παναγιώτης Αγγελόπουλος αντίστοιχα και ο βουλευτής Μεσσηνίας της Ν.Δ. Περικλής Μαντάς Ο διευθυντής και ο πρόεδρος της ΣΥΚΙΚΗΣ, Γιώργος Αγγελόπουλος και Παναγιώτης Αγγελόπουλος αντίστοιχα και ο βουλευτής Μεσσηνίας της Ν.Δ. Περικλής Μαντάς

ΕΡΩΤΗΣΗ ΜΑΝΤΑ ΣΕ ΒΟΡΙΔΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ  
-Με ποιους τρόπους σχεδιάζει η κυβέρνηση να ενισχύσει τις προσπάθειες των παραγωγών αποξηραμένου σύκου για ανανέωση των συκεώνων τους;
-Δεδομένης της τεκμηριωμένα σημαντικής μείωσης της απόδοσης των συκεώνων, εντάσσεται στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης της συκιάς;
-Ποιες άλλες ενέργειες προγραμματίζει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για τη στήριξη και περαιτέρω ανάπτυξη της συκοκαλλιέργειας;  
Αυτά τα τρία ερωτήματα θέτει ο βουλευτής Μεσσηνίας της Νέας Δημοκρατίας, Περικλής Μαντάς, στον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Περικλή Μαντά…

Στην εισαγωγή της ερώτησή του ο βουλευτής κ. Μαντάς σημειώνει, προκειμένου να υπογραμμίσει την αναγκαιότητα αναδιάρθρωσης των συκεώνων, ότι ένα δέντρο παράγει από 25 έως 50 κιλά σύκα, ωστόσο σήμερα συκιές στην περιοχή παράγουν μόλις 14 κιλά, κατά μέσο όρο, γιατί τα δέντρα έχουν γεράσει σε σημαντικό ποσοστό. 

Ο βουλευτής αναφέρει ότι “παρά τις επιμέρους αποσπασματικές κινήσεις αντικατάστασης κάποιων δένδρων από τους ίδιους τους παραγωγούς, είναι φανερό ότι η συνολική απόδοση της παραγωγής δεν μπορεί να διατηρηθεί στα παλαιότερα επίπεδα και θα είναι διαρκώς φθίνουσα. Για τον λόγο αυτό απαιτείται ένα εθνικό, επιδοτούμενο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης του σύκου που θα στηρίξει συνολικά και ουσιαστικά τη διαδικασία και θα παρέχει ισχυρά κίνητρα στους παραγωγούς, ώστε να προχωρήσουν στη φύτευση των νέων συκεώνων. Επιπλέον ένα κατάλληλο και ολοκληρωμένο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης της συκιάς αναμένεται να έχει πολλαπλά οφέλη, κυρίως σε καλλιεργητικό, περιβαλλοντικό και οικονομικό επίπεδο. Παράλληλα, βοηθά στη διατήρηση μιας σημαντικής, τοπικής ποικιλίας με έντονο εξαγωγικό χαρακτήρα, μειώνει τα φαινόμενα μονοκαλλιέργειας της ελιάς, διευρύνοντας παράλληλα το πεδίο ανάπτυξης του πρωτογενή τομέα και στηρίζει την αποκέντρωση, με τη διατήρηση του αριθμού των προσφερόμενων θέσεων εργασίας.

Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια απολύτως αναγκαία στήριξη ενός σημαντικού εθνικού προϊόντος υψηλής προστιθέμενης αξίας, η οποία αφενός θα έχει πολλαπλές και ποικίλες θετικές επιδράσεις στις τοπικές οικονομίες και αφετέρου θα αποσβεσθεί σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα”.