«Ο ‘πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία’ οδηγείται καθημερινά και σε μεγαλύτερα αδιέξοδα όπως έχει δείξει η αδυναμία της Αμερικής να επιβάλει τη θέλησή της στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, την αδυναμία ‘ειρηνικής συνύπαρξης’ του παγκόσμιου καπιταλισμού όσο και την αδυναμία του δυτικού κόσμου να επιβάλλει τη θέλησή του…
«Η οικονομική κρίση είναι μακρόχρονη, αξεπέραστη. Ο πόλεμος θα είναι η μοναδική επιλογή τους…
«Όλοι οι εφιάλτες της κοινωνίας, όπως ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, σηκώνουν ξανά το απειλητικό τους κεφάλι…
«Είναι ακριβώς σε αυτή την περίοδο που τα ζητήματα θα μπαίνουν με ένα πολύ αποφασιστικό τρόπο για τις ηγεσίες της αριστεράς.
«Όσο η οικονομική και συνεπακόλουθα η κοινωνική κατάσταση θα οδηγούνται ολοένα και στο χειρότερο, τόσο πιο αναγκασμένες θα είναι είτε να αναζητήσουν λύσεις που να υπερβαίνουν τον καπιταλισμό, είτε να περνούν εξευτελισμένες στο περιθώριο…
«Ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός της κοινωνίας μπαίνει ξανά στην ατζέντα όχι γιατί το αποφάσισαν κάποιοι επαναστάτες…
«αλλά γιατί τον επέβαλε η ίδια η ζωή, η χρεωκοπία της καπιταλιστικής οικονομίας, το τέλος του ‘τέλους της ιστορίας’…
«Ο σοσιαλισμός δεν είναι μια ηθική έννοια που εφεύραν κάποιοι ιδεαλιστές διανοητές: είναι απάντηση στα αδιέξοδα του καπιταλισμού…
«Ο συνειδητός προγραμματισμός για το πώς διατίθενται και πού επενδύονται τα λεφτά των φορολογουμένων..
«πώς αποτρέπονται, και πάλι με την συνειδητή παρέμβαση των ανθρώπων, οι πιθανές παρενέργειες αυτής ή της άλλης χρηματοδότησης ή οικονομικής δράσης, πρέπει να αντικαταστήσει τη σημερινή αδιαφάνεια και αναρχία.
«Αυτά δηλαδή που επέτρεψαν στο χρηματιστικό κεφαλαίο από την μια να παίξει στα ζάρια το μέλλον ολόκληρης της ανθρωπότητας…
«και στους μηχανισμούς της αγοράς από την άλλη να δυναμιτίζουν κάθε προσπάθεια θεραπείας…
«Ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός που, ειδικά σε περιόδους κρίσης αφαιρεί στις επιχειρήσεις τη δυνατότητα επιβίωσης πρέπει να αντικατασταθεί από τον κεντρικό προγραμματισμό της παραγωγής…
«Ένα προγραμματισμό που θα βασίζεται στις δυνατότητες παραγωγής της κάθε οικονομίας…
«Ο ανταγωνισμός και το φάσμα της καταστροφής του λιγότερο ανταγωνιστικού, αυτό δηλαδή που αποτελεί την «κινητήριο δύναμη» της ελεύθερης αγοράς, αποδεικνύεται σήμερα ως η πηγή της κρίσης και των τεράστιων απειλών για το μέλλον των ανθρώπων…
«Όσο οι μάζες το αντιλαμβάνονται, τόσο πιο έτοιμες θα είναι να διαχειριστούν τους χώρους δουλειάς χωρίς να χρειάζεται η απειλή της χρεοκοπίας της επιχείρησης…
«Ταυτόχρονα με το πέρασμα της ιδιοκτησίας και διαχείρισης άμεσα και ολοκληρωτικά στα χέρια του κράτους, πρέπει να εφαρμοστεί ο κοινωνικός έλεγχος σε αυτή την ιδιοκτησία και διαχείριση…
«Από τη στιγμή που η αγορά δεν μπορεί να ασκήσει τον έλεγχο, αυτός πρέπει να περάσει στα χέρια της κοινωνίας…
«Όπως έχει δείξει και η εμπειρία της Σοβιετικής Ένωσης, η γραφειοκρατική διαχείριση από το κράτος χωρίς έλεγχο, οδηγείται σε γραφειοκρατικές αγκυλώσεις με καταστροφικά αποτελέσματα στην οικονομία…
«Η ‘συμμετοχική δημοκρατία’ λοιπόν που κατά κόρον χρησιμοποιήθηκε σαν επιχείρημα στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης…
«αλλά παρέμεινε παρόλα αυτά μια ασαφής διατύπωση, με ελάχιστα αντικρίσματα στο επίπεδο της πραγματικής δημοκρατίας…
«πρέπει τώρα να γίνει συγκεκριμένη και να απαιτηθεί πάνω από όλα στην περίπτωση της οικονομικής διαχείρισης…
«Η διαχείριση από το κράτος τεραστίων χρηματικών ποσών επιβάλλει τη συμμετοχή των εργαζομένων στη διαδικασία προγραμματισμού και λήψης αποφάσεων…
«Συμμετοχή που θα γίνεται στη βάση εκλογών στους χώρους δουλειάς…
«με την υποχρέωση των εκλεγμένων να λογοδοτούν για κάθε απόφαση στην οποία θα συμμετέχουν και το δικαίωμα αυτών που τους εκλέγουν να τους ανακαλούν, αν δεν κάμνουν καλά τη δουλειά τους…
«Αυτή η συμμετοχή θα διασφαλίζει ότι η επένδυση των πόρων της κοινωνίας θα γίνεται με κριτήριο το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου…
«αλλά θα αποτελεί ταυτόχρονα και ασπίδα προστασίας από την απειλή των καταχρήσεων και της διαφθοράς» (Μπροσούρα «Η ελεύθερη αγορά σε άτακτη υποχώρηση», Σωτήρης Βλάχος, Νοέμβριος 2008)
Δεκαπέντε χρόνια μετά το 2008 ο καπιταλισμός κάνει ακόμα πιο φανερή την ιστορική του χρεοκοπία.
Μέσα από τη σκληρή εμπειρία που θα βιώσουν οι μάζες τα χρόνια που έρχονται αναπόφευκτα θα δημιουργηθεί παγκόσμιο κίνημα που θα φέρει το τέλος του.
Μιάμιση δεκαετία μετά
Μιάμιση δεκαετία μετά (2ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά (3ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά (4ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά (5ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά (6ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά (7ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά (8ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά (9ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά (10ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά (11ο κείμενο)
Η παγκόσμια οικονομική κατάσταση μιάμιση δεκαετία μετά (12ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά – Η κρίση είναι εδώ και χειροτερεύει (13ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά – Τραπεζικές καταρρεύσεις (14ο κείμενο)
Από τις αταξικές στις ταξικές κοινωνίες και η άρνηση της άρνησης – Μιάμιση δεκαετία μετά (15ο κείμενο)
Η εμφάνιση των ταξικών κοινωνιών, η δημιουργία του κράτους και η αναπόφευκτη πτώση του - Μιάμιση δεκαετία μετά (16ο κείμενο)
