Από την άλλη βέβαια υπάρχει και η ξεκάθαρη διαπίστωση, που δεν μπορεί να αγνοηθεί, πως έχουν μειωθεί δραστικά εκείνοι που ενδιαφέρονται να εργαστούν στο χώρο του τουρισμού.
Πέρσι τέτοια εποχή, μέσα Αυγούστου, ο τότε υπουργός Τουρισμούς, Βασίλης Κικίλιας, δήλωνε πως κάθε εβδομάδα έρχονται στην Ελλάδα 1.000.000 τουρίστες. Από πέρσι βέβαια άλλαξαν πολλά και ενώ η τουριστική κίνηση βρίσκεται και φέτος στα πάνω της, όχι όπως πέρσι πάντως, έχει ήδη διαφοροποιηθεί αρκετά η κατάσταση. Πρώτα απ’ όλα η ηγεσία του υπουργείου άλλαξε, υπουργός η Όλγα Κεφαλογιάννη πλέον. Και από την άλλη πλευρά τα πολλά επιμέρους προβλήματα που αφορούν πρωτίστως το πως αντιμετωπίζεται στη χώρα μας ο τουρισμός, έχοντας ήδη προκύψει το ερώτημα αν κινδυνεύουμε πλέον από τον υπερτουρισμό, που δυστυχώς φαίνεται πως είναι εδώ με ό,τι συνεπάγεται η θηριώδης παρουσία του.
Κοντά μας ευτυχώς και το “κίνημα της πετσέτας” για ελεύθερους χώρους στις παραλίες ενάντια στην έως τώρα δικτατορία της ξαπλώστρας.
Επιτέλους καιρός ήταν και μακάρι να πάρει όσο μεγαλύτερες διαστάσεις γίνεται και να μην είναι μια ακόμα φολκλορική αντίδραση που σύντομα θα τελειώσει.
Οι παραλίες πάντως σε καμία περίπτωση δεν γίνεται να αποτελούν ιδιοκτησία κανενός. Όσο και αν τις κοστολογεί και όσο και αν θέλει να βγάλει κέρδος από την εκμετάλλευσή τους. Όλα αυτά πολύ κοντάς μας και ενώ το καλοκαίρι συνεχίζεται και μας προσκαλεί να το απολαύσουμε όπως και όσο μπορούμε.
ο ξινός
