Ο κρατικός προϋπολογισμός προβλέπει πόρους για την Αυτοδιοίκηση το 2012 μειωμένους κατά 1,7 δισ. σε σχέση με το 2011, παρά το ότι από το 2008 μειώνονται περίπου κατά 15%, ετησίως. Όλα αυτά συντείνουν συνεχώς στην αποξένωση του θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης από την ουσία του και τον μετατρέπουν περισσότερο σε διοικητικό και γραφειοκρατικό μηχανισμό και μακρύ χέρι της διοίκησης.
Ο προϋπολογισμός του Δήμου Καλαμάτας του 2012 είναι όπως αυτός του 2011, πολιτικά πλασματικός και όχι  πραγματικός.
Περιγράφει πραγματικά τί θα ήλπιζε να εισπράξει και να ξοδέψει και όχι τι θα εισπράξει και τι θα ξοδέψει ο Δήμος της Καλαμάτας. Ένα ευχολόγιο που απλώς εκφράζεται αριθμητικά. Δεν περιγράφει την πραγματική δράση που θα αναλάβει η  δημοτική αρχή στο δήμο, στη χειρότερη οικονομική κρίση που έχει γνωρίσει  η χώρα.
Ενώ τα βεβαιωθέντα έσοδα το 2011 ήταν 63.259.148 ευρώ, η δημοτική αρχή για το 2012 έχει υπολογίσει ότι θα ανέλθουν στα 71.422.367 ευρώ. Ενώ τα ενταλθέντα έξοδα το 2011 ήταν 45.208.837, η δημοτική αρχή για το 2012 έχει υπολογίσει ότι θα ανέλθουν στα 71.422.367 ευρώ.
Ο προϋπολογισμός δεν κοινωνικά προσανατολισμένος, είναι χωρίς περικοπή αρκετών περιττών δαπανών, με εμμονή στη σπάταλη διαχείριση των απορριμμάτων και χωρίς κοινωνική ευαισθησία  στα ανταποδοτικά τέλη.
Το «Δίκτυο» έχει ένσταση για το νέο δημαρχείο (πρόβλεψη 400.000 ευρώ). Ένσταση για την ανάπλαση κεντρικής πλατείας. Ένσταση στο δανεισμό για μη αναγκαία έργα. Μαζί με το προηγούμενο δάνειο αυξάνεται ο δανεισμός του Δήμου (κατά 2.445.000 ευρώ). Ένσταση στις δαπάνες για τις προϋπολογιζόμενες δαπάνες στις δημόσιες σχέσεις (247.500 ευρώ).
Ο προϋπολογισμός του Δήμου είναι ένα λογιστικό και όχι ένα πολιτικό εργαλείο. Δηλαδή «κρύβει» τις προτεραιότητες της διοικούσας πλειοψηφίας.
Η διαδικασία, για άλλη μια φορά, κλειστή μακριά από τους δημότες χωρίς να διαμορφώνεται με τη συλλογική, αποφασιστική συμμετοχή των ίδιων των δημοτών.
Η κατάθεση του προϋπολογισμού είναι μια από τις κορυφαίες πολιτικές πράξεις του Δημοτικού Συμβουλίου και φυσικά της διοίκησης που έχει την ευθύνη της κατάρτισης του. H αποχώρηση των τριών παρατάξεων του Δ.Σ. είναι η αντίδραση στο δόγμα της πλειοψηφίας προς τη κοινωνία: «μακριά από τις δουλειές μας».