«Το κοινωνικό κράτος, όπως όλοι έχουμε αντιληφθεί πλέον, έχει καταρρεύσει και η τελευταία προμετωπίδα είναι το ασφαλιστικό. Γι’ αυτό δεν πρέπει να αφήσουμε να ψηφιστεί η πρόταση που έχει κατατεθεί από την κυβέρνηση», τόνισε η πρόεδρος του Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ, Νικολίνα Λέκκα, προσθέτοντας ότι η συμμετοχή όλων στο συλλαλητήριο της Αθήνας «είναι πολύ σημαντική ώστε να μπορέσουμε να υπερασπιστούμε ό,τι έχει απομείνει».
Ο πρόεδρος της Α’ ΕΛΜΕ, Βασίλης Γεωργιόπουλος, σημείωσε από την πλευρά του ότι «το συλλαλητήριο του Σαββάτου είναι το εφαλτήριο ώστε να αποκρούσουμε την επίθεση που δεχόμαστε από την κυβέρνηση και η οποία οδηγεί στην κατάργηση του ασφαλιστικού συστήματος έτσι όπως το γνωρίζουμε». Πρόσθεσε ότι η πρόταση της κυβέρνησης οδηγεί σε «μεσαιωνικό όλεθρο» ενώ υπογράμμισε ότι «ο μόνος τρόπος να αντισταθούμε στις επιταγές του κουαρτέτου και στην εφαρμογή τους από την κυβέρνηση δεν είναι άλλος από το μονόδρομο της πάλης. Και δεν υπάρχει το δίλημμα ή αυτό το ασφαλιστικό ή δεν θα έχουμε ασφαλιστικό. Πρέπει να δώσουν μια απάντηση ποιος ευθύνεται γι’ αυτή την κατάσταση. Σίγουρα δεν ευθυνόμαστε οι εργαζόμενοι αλλά όλες οι κυβερνήσεις οι παλιότερες οι οποίες καταλήστευσαν τα αποθεματικά των ταμείων μας. Αυτοί πρέπει να δώσουν την απάντηση και αυτοί να βρουν τη λύση. Όχι λύση από περικοπές των εργαζομένων».
Ο γραμματέας του Εργατικού Κέντρου (ο πρόεδρος Σωτήρης Τσώνης απουσίαζε σε συνεδρίαση της ΓΣΕΕ στην Αθήνα), Γιώργος Κανέλης, υπογράμμισε ότι η πρόταση της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό «επιχειρεί να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στην κοινωνική ασφάλιση. Η πρόταση της κυβέρνησης εξοντώνει παλιούς και νέους συνταξιούχος και ενισχύει την ιδιωτική ασφάλιση για όσους έχουν και μπορούν, διευρύνοντας τις ταξικές ανισότητες. Κάνει την ασφάλιση ταξική υπόθεση».
Πρόσθεσε ο γραμματέας του Εργατικού Κέντρου ότι «ο Γενάρης του 2016 θα είναι κρίσιμος μήνας για τον κόσμο της εργασίας και για το λαό συνολικότερα, γι’ αυτό πρέπει με καλύτερους και μαζικότερους όρους να δοθεί η μάχη των μαχών για το ασφαλιστικό. Για να είναι αποτελεσματικός ο αγώνας των εργαζομένων και της ελληνικής κοινωνίας αυτή η μάχη πρέπει να πάρει πανεργατικά, παλλαϊκά χαρακτηριστικά. Χρειάζεται προσπάθεια συντονισμού του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος με τους μικρομεσαίους, τους εμπόρους και τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους επιστημονικούς φορείς αλλά και τους αγρότες. Σημαίνει, τέλος, την επιλογή μορφών πάλης που θα δίνουν διάρκεια και αποτελεσματικότητα και που θα κορυφωθούν τις ημέρες που θα κατατεθεί το σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή, μέσα από την προκήρυξη πανεργατικών-παλλαϊκών διαδηλώσεων, συλλαλητηρίων και απεργιών».
Στ.Μ.