Τα λόγια του Κούρδου ποιητή Σέρκο Μπέκας έκλειναν το δισέλιδο κείμενο που μοιράστηκε το βράδυ του Σαββάτου έξω από το Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας, όπου διεξάγεται το 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου. Μέσα στο τσουχτερό κρύο, με έναν βιντεοπροτζέκτορα, λίγο ζεστό καφέ και μερικά φυλλάδια, μέλη της Συνέλευσης Αλληλεγγύης Καλαμάτας στήθηκαν για ώρα στην είσοδο του αμφιθεάτρου και πραγματοποίησαν παρέμβαση για το Κουρδικό. Ένα ζήτημα που μπορεί να μοιάζει μακρινό, αλλά ίσως να μην είναι και τόσο…
«Το Κουρδιστάν αυτοοργανώνεται προτείνοντας στον κόσμο έναν τρόπο διαχείρισης της ζωής κινούμενο από τη βάση της κοινωνίας, από τη γειτονιά, το δρόμο, το χωριό» αναφερόταν στο κείμενο το οποίο μοιράστηκε στους θεατές του Φεστιβάλ που μπαινόβγαιναν στην αίθουσα προβολών.
«Εμφανίζεται πλέον σήμερα η οργάνωση κοινοτήτων με βάση τις αρχές του δημοκρατικού συνομοσπονδισμού. Στην ουσία εφαρμόζεται η συμμετοχική δημοκρατία, ανοιχτή σε όλους και όλες, σε μία προσπάθεια να εκμηδενιστεί το κράτος σαν έννοια και πρακτική.
Οι κοινότητες που αυτοοργανώνονται ασχολούνται με: α) συνεταιρισμούς ή ομάδες που καταπιάνονται με το ζήτημα της τροφής, διαχείριση της γης από κοινού, τρόπους συλλογικής εργασίας, β) νομικά συμβούλια για την απονομή δικαιοσύνης χωρίς να εμπλέκονται οι αρχές, γ) διατήρηση της ποικιλομορφίας των διαφορετικών κουλτουρών με εκπαίδευση που να το επιτρέπει και να το ενισχύει, δ) αυτόνομες γυναικείες ομάδες κοινωνικές και στρατιωτικές, ε) ομάδες αλληλεγγύης στην πληθώρα φυλακισμένων και στ) αυτόνομες δομές υγείας.
Κομπανί και υπόλοιπο συριακό Κουρδιστάν
Σήμερα και για πάνω από δύο χρόνια, στις περιοχές του συριακού Κουρδιστάν, που αποτελούνται από τρία καντόνια, πραγματοποιείται η οργάνωση σε αυτοοργανωμένες κοινότητες. Στο καντόνι του Κομπανί αυτό το μοντέλο λειτουργεί πλήρως. Μια ποικιλία ομάδων, επιτροπών και κομμούνων στους δρόμους των γειτονιών, των επαρχιών και των μικρών και μεγάλων πόλεων καταπιάστηκε με όσα ζητήματα αφορούν την κοινωνία. Αυτές λειτουργούν βασισμένες πάρα πολύ στην εθελοντική εργασία κι επίσης έχει σχηματιστεί στρατός άμυνας ο οποίος αποτελείται από μικτές ή και μόνο γυναικείες ομάδες.
Αυτή η οργάνωση του συριακού Κουρδιστάν έχει προκύψει μέσα από ένα κλίμα περίπλοκων αντίξοων συνθηκών. Πέρα από τη μόνιμη αναμέτρησή του με το Ισλαμικό Κράτος υφίσταται και ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των ίδιων των Κούρδων. Οι δυνάμεις που κυβερνούν το κουρδικό κομμάτι του Ιράκ είναι προσφιλείς στο Τουρκικό καθεστώς αλλά και στο Ισλαμικό Κράτος και δυσχεραίνουν επιπρόσθετα την κατάσταση. Στους εχθρούς επίσης συγκαταλέγονται και λογής τρομοκρατικές παρακρατικές ομάδες τις οποίες ο Ασάντ καλοδέχτηκε.
Αυτό που μπορεί να σταθεί ως συμπέρασμα μέσα από την τόσο περίπλοκη και ξένη σε μας καθημερινότητα είναι το εξής: Η «Αραβική Άνοιξη» έδειξε ότι οι άνθρωποι δεν ήταν προετοιμασμένοι και ήξεραν μόνο ότι ήθελαν να απαλλαγούν από την υπάρχουσα κυβέρνηση, αλλά όχι από το σύστημα. Στο συριακό Κουρδιστάν οι άνθρωποι ήξεραν τι ήθελαν. Πίστευαν πως η επανάσταση πρέπει να ξεκινήσει από τη βάση της κοινωνίας και όχι από την κορυφή. Πρέπει να είναι μια κοινωνική, πολιτισμική και εκπαιδευτική όσο και πολιτική επανάσταση. Πρέπει να είναι ενάντια σε κράτος, ισχύ και εξουσία. Πρέπει να είναι οι άνθρωποι στις κοινότητες που είναι αρμόδιοι για τη λήψη των αποφάσεων.
Τουρκικό Κουρδιστάν
Πέρα από το εν μέρει απελευθερωμένο συριακό Κουρδιστάν, σε πολλές περιοχές του τουρκικού Κουρδιστάν έχουν δημιουργηθεί δημοτικά συμβούλια ανοιχτά σε όλους και όλες, όπου δε χωράει πατριαρχία, ρατσισμός και καιροσκοπία. Είναι μια προσπάθεια που δείχνει ότι οι κοινότητες που την ακολουθούν ανεξαρτητοποιούνται και αγνοούν το κράτος. Και εδώ γίνεται προσπάθεια το κράτος να αντικαθίσταται από δίκτυα αλληλεγγύης και συνεταιρισμούς που ασχολούνται με όλα τα ζητήματα που αφορούν την καθημερινότητα, ώστε οι κάτοικοι να έχουν την επιλογή να μη στραφούν στις αντίστοιχες κρατικές δομές. Τα δίκτυα αυτά οργανώνονται από προσβάσιμα σε όλους συμβούλια στα οποία μπορούν να συμμετέχουν διάφορες ηλικίες, όλες οι εθνικότητες που συνυπάρχουν στο χώρο και υποχρεωτικά και τα δύο φύλα.
Σημασία έχει ότι οι ορεινές περιοχές της Ανατολικής Τουρκίας, όπου απλώνεται το τουρκικό μέρος του Κουρδιστάν, είναι περιοχές με σχεδόν μηδαμινούς οικονομικούς πόρους και με ένα παγιωμένο καθεστώς τρομοκράτησης και επιτήρησης, αφού έχουν ποινικοποιηθεί οι δραστηριότητες των κούρδων, τα συμβούλια κρίνονται πολλές φορές παράνομα και πάρα πολλά ενεργά άτομα είναι στις φυλακές. Ακόμα, υπάρχει η σύσταση από το κράτος χωροφυλακών, αποτελούμενων και από κούρδους παραστρατιωτικούς, ώστε να υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη αποδυνάμωση των προσπαθειών της κουρδικής κοινωνίας για να οργανωθεί με αξιοπρέπεια. Παρ’ όλ’ αυτά, τα συμβούλια καταφέρνουν να λειτουργούν συλλογικά και κοινοτικά προσπαθώντας να βγάλουν εις πέρας όσα περισσότερα ζητήματα είναι δυνατό…».
Οι πληροφορίες του κειμένου που μοιράστηκε, είναι από το βιβλίο των TATORT Kurdistan «Το κουρδικό πείραμα για τη δημοκρατική αυτονομία» και το περιοδικό Ευτοπία, τεύχος 23)
