Υποτίθεται ότι οι σχολικές εκδρομές είναι και εκπαιδευτικές. Όμως, σ’ εκείνη την εκδρομή κανείς δε μας είπε ότι ο Θερβάντες, ο μεγαλύτερος Ισπανός συγγραφέας, πολύ πριν γράψει τον «Δον Κιχώτη», πολέμησε στη Ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571, με τους Ευρωπαίους εναντίον του οθωμανικού στόλου. Σε αυτή τη μάχη έμεινε ανάπηρο το αριστερό του χέρι. Όλα αυτά τα ανακάλυψα χρόνια αργότερα. Όχι βέβαια στο σχολείο.
Άλλη σχολική εκδρομή: Καλαμάτα - Σπέτσες! Θα μπορούσαμε να είχαμε επισκεφθεί το 300 ετών εντυπωσιακό αρχοντικό της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας, που λειτουργούσε ως μουσείο. Αλλά δεν το κάναμε. Ούτε κανείς μας μίλησε για την ιστορία του νησιού και το ρόλο του στην Επανάσταση του 1821. Το μόνο που θυμάμαι και από αυτήν την εκδρομή είναι να τρώω σε μια ταβέρνα στο λιμανάκι.
Τρίτη σχολική εκδρομή: Επίδαυρος. Τα γνωστά. Φτάνουμε, κατεβαίνουμε από το λεωφορείο και είμαστε ελεύθεροι να χαζέψουμε όσο θέλουμε ως την ώρα που θα ξαναμπούμε στο πούλμαν. Και χαζέψαμε. Ξαπλωμένοι στις κερκίδες του αρχαίου θεάτρου, που χτίστηκε το 340 π.Χ. με σκοπό τη διασκέδαση των ασθενών (!), όπως διάβασα πολλά χρόνια μετά. Θα μπορούσαμε να είχαμε «συνδέσει» κάπως την επίσκεψη με το αρχαίο δράμα και τους τραγικούς ποιητές που διδασκόμασταν στο σχολείο. Θα μπορούσαμε να έχουμε μια μικρή ξενάγηση σε αυτό το υπέροχο θέατρο. Θα μπορούσαμε...
Θυμήθηκα τις σχολικές εκδρομές μου, βλέποντας πούλμαν με μαθητές να κατακλύζουν τις τελευταίες μέρες την Καλαμάτα. Αναρωτιέμαι αν επισκέφθηκαν κανένα μουσείο ή την Αρχαία Μεσσήνη ή κάποιο άλλο ενδιαφέρον ιστορικό σημείο. Αν τους μίλησε κανείς για τον τόπο και την ιστορία του. Αν κάποιος εμπνευσμένος δάσκαλος τους έκανε να νιώσουν περιηγητές και όχι τουρίστες.
Ωστόσο, σκέφτομαι ότι ακόμη κι έτσι, οι σχολικές μου εκδρομές ίσως τελικά να μην ήταν τόσο άσχημες. Σήμερα υπάρχουν σχολεία που επιλέγουν ως προορισμό μεγάλα εμπορικά κέντρα της Αθήνας. Τουλάχιστον εμείς βλέπαμε ωραία μέρη και στόχος μας δεν ήταν να καταναλώσουμε.
*Η φωτογραφία είναι του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Ναυπακτίας
